мајстор (имн.) - го (зам.)

- А и тој настрада. Мајсторот го истера.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Во занесот да го создадете најубавото Не заборававте на полезноста О стари мајстори Го вградивте во мостот и кременот (Огнениот череп на Кралот од каменото доба).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Така, стариот Мајстор го измисли Детето. Го повика како волшебен дар од земјата на Сребреното езеро.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Младиот мајстор го затвори прозорецот и им се врати на белешките.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)