манастир (имн.) - е (гл.)

Радосен е што манастирот е така полн со верници, со дарувачи на манастирот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во твојот манастир е запалена свеќа. Таа свети без престан. Пред иконите на твоите обожувани светци.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
„Сак'н, вели пашо. Нејќам така. Манастирот е свето место.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Како што гледате манастирот е изграден од камен и тули што се подредени мошне вешто, во стил на средновековните градители, подредени украсно.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
ЕВТО: Манастирот е мој колку и твој. И јас имав татко.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Додуша манастирот е срушен, езерото исушено, но и тоа е нешто.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Охридска каза; дека истото село, според пописот на Охридската каза, било одредено од турската власт како дервеџинско село што го чувало патот што водел од Охрид, преку манастирот Свети Наум, за Горица (денешна Корча), за Арнавуд Белгради (денешен Берат) и за Авлија (денешна Валона); дека манастирот му плаќал данок на господарот на Охридската каза Џеладин-бег; дека во одобрението на Цариградската Порта за градење на нов храм, стои оти манастирот е во Охридска каза, дека иконата на свети Архангел Михајло што е подарена од Влашкиот кнез Александар Наруци во 18 век стои: „На манастирот Свети Наум, Охридска каза; дека и други управувачи на Влашко: А.Апсиланти, М.В.Сукул, и К.Мирузи, кои сметале дека нивната земја порано била под духовно раководство на Охридската архиепископија, му подарувале подароци на манастирот како светилиште на таа архиепископија; дека во минатиот век, во манастирот по разни поводи (на прошетка, на панаѓур или на одмор) навраќале австрискиот, грчкиот и рускиот конзул, кои во писмата до своите влади го опишувале значението на овој манастир давајќи податоци дека тој се наоѓа во Охридска каза, Битолски вилает и дека манастирот имал големо богатство со кое го издржувал училиштето во него, а ги помагал и другите училишта во Охрид.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Навела дека уште во војната Сојузниците ветиле територијален интегритет; дека сето население во реонот е словенско, дека отаде границата, во Албанија, остануваат повеќе словенски села, отколку од оваа страна албански; дека манастирот е едно од најголемите словенски светилишта.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)