луѓе (имн.) - се (гл.)

Овие настани ме потсетуваа на други такви, помали, во животот, кога сум гледал дека луѓето се далеку еден од друг, како од брег на брег, не се разбираат дури и кога се во прашање навидум ситни нешта.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
На масите нашите луѓе се побучни и тоа е невообичаено за овдешните луѓе, кои гласот го повишуваат кога ќе голтнат повеќе пиво, или од она убаво чешко вино „Лудмила“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Настаните кои им се случуваат на луѓето се доживувачки. Scott Menchin 32 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Наши луѓе се сете тиа. Ако а грешиле сега, белки ќе а погодат утре, шо е тоа лав непомагање — се искажа за сите Ќосото како најблизок „четник“ на Толета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Аха! Виа побратими пак заглибиа! — почна да се чуди и тревожи Толе.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Третата категорија луѓе се драпачите на мадиња, а тука најчесто спаѓа армијата невработени.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Втората категорија луѓе се оние кои ги нарекувам газолижачи, упикувачи или стручно кажано анални спелеолози.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Гледаш што фини луѓе се? За нив си ти невеста.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Ама знаеш како е, Бојанчо, непознати луѓе. Нека ми прости машково, ама не знаеш кои се, од каде се, што луѓе се.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Друго време, други луѓе се, - имаше обичај да се теши старецот, свесен, иако незадоволен, дека син му има право.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Што луѓе се тие, професорите? Што бараат во неговата планина? За арно или за лошо?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Тебе ти е мило... А ваму туѓи луѓе се... Што знаеш?
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Можностите на црните луѓе се неограничени. Допираат до сѐ“, рече тој.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Пред сѐ, да повторам, се покажа дека црните луѓе се луѓе како и сите други луѓе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Но не го допираат тие срцето наше, на лошо, животните ги сакаме, луѓето се тие кои со својата немилост нѐ плашат. животните, со својата невиност, неж разгалуваат.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Геј-луѓето едноставно постојат. Некои луѓе се геј. Јас имам геј-идентитет. И тоа е тоа. (Имаш некој проблем со ова?) Е па, да знаете, имам проблем. Се разбира, немам проблем со фактот дека некои луѓе се геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
-Зошто повеќето луѓе се тажни? – праша Еразмо.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
„Илегалци, во секој случај, најмалку половината од нив.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Луѓево се бегалци. Тие имаат поинакви стандарди. Тие дури не се ни вакцинирани.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја посматрав како го става лажичето во вдлабнувањето на порцијата и ја отвора устата за еден убав четвртаст залак на сладолед прелиен со чоколада.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
6. „Сите нормални луѓе се нормални на ист начин, секој луд човек е луд на свој начин,“ повтори Клара, останувајќи покрај затворениот прозорец.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара го затвори прозорецот, и рече: „Сите нормални луѓе се нормални на ист начин, секој луд човек е луд на свој начин.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Патрокле сеќава непријатност. Но се чини каушот е премногу издолжен и тој сам седи во далечина. И луѓето се мали и оттуѓени.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Не е разликата во зборовите, вели Витомир, пувкајќи со цигарата, туку во луѓето што ги кажуваат тие зборови. - Луѓето се исти, велам јас, ״ама умот не е ист во луѓето“ , се присетувам на зборовите од Лазора Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Во војно време, велам, сите луѓе се лоши, Само на крв рикаат, му велам на војничето што го носам, ко волови, ко јунци рикаат, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Што знам! Може така ми се чинело. Кога времето е облачно и луѓето се облачни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Луѓето се бели во лицето, од страв, од барут. Ништо не им се зборува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сигурно дека умните луѓе се малку, велам, па малку се и зборовите за нив.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас не верувам дека сите луѓе се грешни, вели, ама верувам дека сите исто страдаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но тоа е така - сите луѓе се по малку дволични. - Штом знаеш, прикажувај. И така немаме друга работа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Гајретот умира последен!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бог постои кога луѓето се пред губење гајрет!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Луѓето се постојано убивани, зарем не?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И не можам да се начудам како тоа нашите луѓе се во состојба дури и на другиот крај на светот (опкружен со светлечки реклами и блескави локали) да ги откријат најтемните дувла и со огромен мерак да се нурнат во нив.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Јас се најдов малце во небрано, ама сега ми немаше назад: - Па не знам, луѓето се генерално гневни на Америка и на улогата на светски џандар што си ја презема...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Пази пример: пред нешто повеќе од два века Томас Џеферсон ја срочил Декларацијата на независноста тргнувајќи од тезата дека сите луѓе се еднакви - по што се вселил во Белата куќа со своите 12 црни роба.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Сѐ уште не му е време: има уште шест месеци пред да му се придружи на веселото семејство со нивните трицикли. I love you lots. Love me. 4.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Можеби ќе речеш, миличок, дека во овие времиња на транзиција мнозинството луѓе се налик на Врапче, се „муваат“ и трчаат со испрекинат здив.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Мрмори, се мурти и тивко пцуе: Луѓето се како, како оси! Нека се ебат сите!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Луѓето се себични, ги гледаат само своите интереси.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Луѓето се посиромашни од кога и да е, но со големи идеи кој го чекаат денот да бидат исполнети.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но веќе одамна се нема ништо исполнето ни случено, но да се надеваме дека утре светот ќе бидам подобар.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
— Што луѓе се тоа, ми велат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во политичката анализа за расположението на народот во Македонија, тој ќе истакне дека „поголемиот дел од цивилите ги имаат почувствувано ударите на војната и сега се подготвени за формирање сопствена влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нивните села се концентрација на нечистотија и сиромаштија, дури и во поголемите села во долините каде што луѓето се во многу подобра ситуација".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Самотијата е мачна и тешка, осамените луѓе се несреќни луѓе.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Да, рече, вистина е тоа што го вели, а луѓето се слепи за таквата вистина и за фините знаци на природата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Бато – продолжив да испитувам, - а, ако твоите луѓе се послаби од оние во паркот? Ако се случи некое убиство!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Немој ти мене убиства! Пак онаа Снеже ти ја полнела главата, признај! Така ли е или не!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ќе се „фурам на шема – Гонцо“: храната е супер, луѓето се богати, имам пари колку сакаш, не сум болен.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Да ви кажам право, баш ми недостигате.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ми беше малку срам, незгодно, зошто не знаев какви луѓе се и за што треба да правам муабет.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)