ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Со судбината на историските личности, нивните индивидуални животни стории, писателот ја воспоставува нераскинливата врска со сопствениот народ, колективното егзистирање, што ќе рече оти како уметничко- естетска вредност романот е дело за една личност која во себе најубаво и најуверливо ги одразува и содржи сите народни идеали и се стреми кон општочовечките, униврзални димензии на егзистенцијата.

Како на тој предизвик одговара писателот Ванчо Николески?

Така личноста која не е чиста - којашто не го крие својот измет - ги навредува другите луѓе; нема обзири кон нив.”

Согледувајќи го македонското општество и внатрешните односи во него, то ест односот на поединецот кон државата дојдов до една класификација на неколку типови (карактери) личности кои егзистираат у оваа наша банана република.

На 24 март 1943 година од одделот за Југославија при СОЕ била испратена телеграма до управата за помошните служби во која се известувало за личностите кои заминале за Македонија.

Така, на пример, не може да се заобиколи фактот дека транснормалните облици на свеста, кои спонтано се јавуваат во текот на творечкиот чин, дури и кога се поттикнуваат со помош на вештачки средства, можат да бидат корисни за личности кои во себе носат креативни можности, бидејќи доведуваат до напуштање на конвенционалните психички граници, до распад на категоријалните функции и идеационите бариери кои нормално ја одредуваат перцепцијата на времето, просторот и нашиот однос со физичкиот свет.

Психоделичните дроги, со оглед на тоа што нудат, пред сѐ богато визуелно доживување можат да бидат многу привлечни за личности кои се бават со визуелен медиум.

Очигледно, психоделичната музика комуницира со звучни симболични пораки коишто можат да ги разберат само личности кои самите доживуваат идентични или слични промени на состојбата на свеста, или пак, личности кои имаат природно развиен т.н. психоделичен сензибилитет.

Деновиве добивме едно честно писмо од Белград во кое меѓу останатото пишува: „ Јас никогаш не можам да ѝ заблазнувам на личност која се зафатила да критикува луѓе кои не ги познава и од кои никогаш не барала извинување.

Јас немам друго минато освен скудното минато на мајка ми и минатото на таа непозната личност која требало да ми биде татко.

Едноставно чувствувам потреба да ја имам сликата на таа личност пред мене.

Замислете си една таква личност која одеднаш, по некое чудо, прогледува и почнува да слуша, кога сонцето изгрева над убав планински гребен, на чисто сино небо, и кога јаболкниците се во полн цут.

Но секако дека идејата за тоа што значи да се биде личност која што го живее животот, многу ќе се промени.

Борхес повеќе пати рекол дека животот за него претставува товар и дека на смртта гледа како на добродојдено ослободување.

За личност која беше толку срамежлива, толку на дистанца и далеку од сѐ лично, ова физичко покажување на топлина и блискост претставуваше претерување, или можеби премолчено простување, но јас тоа во тој момент не го знаев. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 210 Иако уште 1980-та, во песната со наслов “што ќе биде со уморниот патник...

Иако уште 1980-та, во песната со наслов „што ќе биде со уморниот патник...“, запиша: „Во кој од разните градови ќе умрам?

Во Женева, кадешто доживеав откровение, не на Калвин, се разбира, туку на Вергилиј и Тацит?“

Зигмунд Фројд: Скица на психоанализата. .

„… дури и во состојбите кои се оддалечени од стварноста на надворешниот свет како што се халуцинантните конфузни состојби, се сознава од пациентите, кога тие ќе се опорават, дека во тоа време во некое катче од нивниот дух, како што тие тоа го изразуваат, била скриена нормална личност која, како некој рамнодушен набљудувач, набљудувала како тече болеста.“

Тоа беше истата личност која седеше до нејзиниот „лотосов“ цвет.

Тоа беше истата личност која седеше до нејзиниот „лотосов“ цвет.

Ја откри силата на стабилната емоционална личност која победила во многу битки.

Всушност, оној сон што не сте го сонувале, но кој ви беше зададен.

Бидете таму напладне и побарајте женска личност која пие чај и на масата пред себе држи една женска обетка.

Личности кои се облекуваат прилично добро, само поради следење на модните шаблони излегуваат од фазонот.

Замисли, треба да се соочиш со фактот дека треба да живееш без личноста која ти значи сѐ.

Но секогаш кога ќе помислев на такво нешто, сфаќав дека тоа ги вклучува сите личности кои ги сакам!

Но имајќи го предвид начинот на живот во Њујорк, со личноста која непрекинато стои на некој агол сигурно нешто не е во ред. Тоа се нарекува кататонија.

Со ова не тврдам дека во ваков град е прикладно луѓето да прават такви нешта по јавните места, туку само сакам да укажам дека на многумина луѓе би им било полесно ако дозволиме малку повеќе искуствена анархија.

Разликата меѓу трите набележани етапи можеме полесно да ја развиеме врз основа на особеноста на поединечните заплети, што јунаците ги фрлаат во низа од настани: во „39 скалила” јунакот е без вина осуден за убиство, нему жртвите пред смрт му ја пренесуваат сокриената достава, а исто така, оставена му е таинственоста; јунакот станува носител на прераскажаното знаење; во „Саботер” се трага по банално поттикнуваната вина, јунакот едноставно е неправедно обвинет за саботерскиот пожар во фабриката за авиони; во „Север-Северозапад” како што веќе видовме, станува збор за замена на идентитетот, јунакот од страна на злосторниците е идентификуван како личност која во вистинскиот живот не постои.

„Гледај, те молам“, му се насмеа в лице, „ако си ти личноста која од толкавата зацапаност може и да се разболи, и ако цениш дека токму јас сум спасителката што може да те исцели, речи го тоа директно, а не во трето лице!

- Доставките, и усните а и пишуваните, зависат и од обвинетиот, од неговото однесување кон личноста која ја извршува ваквата одговорна граѓанска должност – објаснуваше Господ.

– И треба да знаеш дека некоректното однесување може да го иритира доставувачот.

Кога ќе се ослободам од егото и суетата, кога ќе ги симнам маските и костумите, кога ќе се демистифицирам, кога не сум на работ на амбисот, кога имам можност барем за момент да бидам среќна, јас сум едноставна личност која умее да сака.

Среќата е луксуз откако ќе направиме животна ретроспектива.

Фамозно гостољубивите домаќини ме сместија во легендарниот хотел Палас, во кој некогаш живеел Ќемал Ататурк, како и сите славни личности кои престојувале во Цариград, како Хеминgвеј, Агата Кристи и други, со имиња на рлочките на вратите во собите.

Главно тоа биле такви реакционери кои сметале дека Хитлеровата политика е подобра од Рузвелтовиот "Њу дил", потоа фашистички и антисемитски агитатори, и личности кои секој облик на либерализам го прогласувале за комунизам и сл.

А некои од изолационистите, пак, се раководеле единствено од чувството спрема мирот и од убедувањето дека САД не се во непосредна опасност, додека други изразувале теснонационалистички сомневања спрема сите туѓи народи.

Се појави сосема нов дел од мојата личност кој таму некаде длабоко тлееше и чекаше да дојде време да биде откриен.