лекар (имн.) - во (предл.)

Хирург во Берн, Берлин и Виена. 1912/13 во својство на бродски лекар патувал низ Далечниот исток. 1913 пријателство со Кафка. 1914-18 лекар во Унгарија. Емигрирал 1933.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Кога го испративме вистинскиот мелинит, случајно се сменил лекарот во Деде-Агач и направиле нова проба - испратиле и во Цариград за проба и дознале дека е динамит.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Ја лечеше најдобриот лекар во Битола. Тој веќе неколку пати ја имаше прегледувано.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
— Ова е жена на Марио, вели Никифор, еден италијански лекар во логоров.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тоа го правеа и лекарите во војната: им ги премачкуваа раните на војниците со мед за да не им загнојат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Еднаш во месецот доаѓаше лекар во домот.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сакал да ја продолжи кариерата како лекар во провинцијата, но тоа не бил неговиот пат.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
- Знам што ќе сториме, - се досетив. - Тетка Данче од деветтиот кат е лекар во Брза помош.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Некои од ранетите уште порано се беа сретнале со полските лекари во Албанија.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Процедурата е олеснета во делот на утврдувањето на комплетноста и уредноста на докумен- тацијата за инвалидност, која, наместо Комисијата за утврдување на комплетност и уредност на документацијата, од 2007 година ја утврдува лекар во подрачната единица на Стручната служба на Фондот (чл. 32, ЗИДЗПИО/07).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Татко ми под итно ме однесе на лекар во Кавадарци, а кога ме виде лекарот почна да го кара татко ми, ми даде инјекција, некои лекови и упат за во Скопје.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Еден ден, тој влезе во канцеларијата на градоначалникот, сигурно по некоја политичка работа, личеше на тип од изборен штаб, по малку вџашен, и изгледаше дека баш и не е среќен што ме гледа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
6 Луj Фердинанд Селин АРГО ГОВОРОТ Е РОДЕН ОД ОМРАЗА Трињол случајно го сретнав, еден единствен пат во животот, помеѓу 1939 и 1940, додека работев како лекар во диспанзерите во Сартрувил и во Безон.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)