куршум (имн.) - и (сврз.)

Под дождот куршуми и гранати сите бегаа, се криеја да спасат глава и зад себе го слушаа болниот, ужасно исплашениот, молежливиот и проколнувачки глас на Лина.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
(„Ороско“ – Поема од Артур Лундквист) ЗАПИС НА НЕКОГАШНИОТ КОМАНДАНТ „... Како куршумот и раната.“ А. Лундквист
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
По многу години, некаде на залез, Студен ветер кога надоаѓа од замагледните ѕвезди Си легна тој меѓу своите момчиња Прегрнат неразделно со нив: како куршумот и раната.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Една група сакати борци почнува да ми ѕвечи со куршумите и желевцата, извадени од нивните рани.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тогаш пак се чу ѕвечкањето на куршумите и желевцата, извадени од раните на борците.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ѕин, ѕин, ми прават и тие како куршумите и желевцата во рацете на сакатите борци.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни ѕвечкаат со куршумите и со желевцата, нѐ поздравуваат со своите одликувања.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Истерај чинам една низа куршуми и потпикни друга.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
До самиот врв прескокнавме осум редови, сега, плитки ровови обраснати со висока трева, и на тој простор се гледаат повеќе `рѓосани куршуми и празни фишеци отколку дробен камен.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Над училишната врата се вееше знамето, издупено од куршуми и влеваше леснина и радост во душата: слободата довтасала веќе, па еве ја, еве ја овде меѓу нас, нѐ гушка, нѐ милува и го брани ова делче од просторот слободно да дише ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
ФЕЗЛИЕВ: Добро. Врати ми ги куршумите и ќе ти поверувам.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
На Крстју му недостигаа куршуми и ние решивме да ги земеме на заем од тебе.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ги налолниле торбињата со куршуми и ги истуриле во огнот. 61
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Му врвел куршумот и му забиоѓал и срце и џигери и сплинка и бубрези. Сите дробови му ги забидел и му излегол под плешката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Брчат ко оси куршумите и удираат во ѕидот од куќата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Лелеј! Лелеј, лелеј, пиштам јас, си ја кубам косата се разбркувале во врбушките, нашле крстици со пушки, со ножеви, со матерки, со куршуми и што ти не. Небаре капици сено.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ветер. Скриени мрежи. Планот што искри.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Ништо,“ му одговори.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој пиеше текила. Дождот почна да удира по комбето и таа си помисли на камења и куршуми и патување низ времето.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)