Купот од нашата урната куќа и таму некаде, неизвесно како, загинатата, нашата најмила мајка.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Купот од текстил, од злато и бесцени камења, застанат пред Софронија, се заниша и се заврти и целата одаја се заниша и се заврти, но Софроние, вложувајќи силни напори брзо се созеде; десната рака ја положи на срцето и изусти: Гоема е и високославна волјата на господарот на светот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
3. На крај село куп од земја стара цигулка на неа место име, место знак Ноќе ветрот цигулката ја искрева над класјето и плаче но патот зелен што ги скри Циганите...
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)