крик (имн.) - расте (гл.)

Суви заковани штици. Немиот крик расте и се заканува да го минира однатре, да го разбие на атоми.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Крикот расте во виолинските жици, не во него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)