крескало (имн.) - разбуден (прид.)

Раните на ноќта од војничите истрели се затворале самите од себе, коњот веќе го немало, ревел крвав офицерот, крескала разбудена птица, непознати тревки развевале во себе мирис на тага, лилави биле облачињата под месечината - ноќта е бескрајна чиниш.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)