коњушар (имн.) - кој (зам.)

Излегувајќи од трпезаријата, тој фрла поглед врз голото рамо на Ен Тод.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Вистинската личност, во која би била олицетворена неморалноста на жената, би бил коњушар кој смрди на ѓубре и тој лик требаше да го оствари Роберт Њутн или некој сличен на него.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)