коњ (имн.) - полека (прил.)

Татко ми патем ѝ рекол на Борка: Те молам, коњите полека терај ги, мене не ми е добро.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И пред луѓето што го гледале тоа да се изначудат, да речат дека што го гледале тоа да се изначудат, да речат дека Питу Гули го научил да пие вино или дека имале заеднички сон, ист и во исто време, коњот полека ја кренал главата од бочвата и додека од коњските усни му капело вино, се свртил и, пак со галоп како што дошол, и се предал на темницата, бил ноќ во ноќта.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)