Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Кај нас, на пример, мнозинството совесни критичари ја препознаваат онаа уметност што има пазарен карактер (со што е исполнет условот за популарност) како одраз на најпримитивни додворувања на народскиот или новобогаташки вкус, или, што е уште полошо, како најпримитивен диктат како тој вкус треба да изгледа.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Таа се поврзува со турбо-фолк феноменот во популарната музика која ги содржи сите горе наведени карактеристики.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Така можеа да чекат дури и подолго, затскривајќи се зад параванот на транзицијата, причина која ги оправдува самите нив!

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Пермисивноста која ги пречекорува цивилизациските конвенции повеќе го злоупотребува либерализмот отколку што го спроведува, бидејќи во една точка тој ќе мора да се заштити со драстични мерки.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Двата случаи покажуваат како премисивната игра се оттргнува од контрола и се претвора во насилство.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Најамбициозната Бојсова инсталација која ги користи овие табли, Усмерувачки сили (1974), доминираше во централниот изложбен дел на МОМА.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Таблите се прекриени со гроздови од поими кои кореспондираат со темите од предавањата на Бојс (слобода, креативност, закон, демократија, земја, мит, наука, душа) и рудиментарни цртежи на човечки и животински фигури, сите прекриени со искривени линии на движење.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Ритуалниот механизам на интеграцијата и понатаму живее во секуларниот углед што оваа уметност сега го има и го применува, така што низ аурата на “возвишен”, “чист”, “единствен” која ги опкружува делата, а која низ поимот за оригинал продира во временската свест, уметникот е ставен во ранг на суштество слично на бога, а уметничкото дело станува скапоценост.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Тоа би значело да наседнеме на онаа иста разлика зададена од неговите идеолози: разликата која ги исклучува сите посредувања, помеѓу автентичната и дегенерираната култура.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Препушти ги деловите на твоето тело да се раздвојат, а во средната точка на мозокот достигнувајки нирвана која ги судира генеричните синапси, како енергијата што кинетички патува од јон до јон, образувајки празнини кои те исполнуваат.

„МАРГИНА бр. 35“ (1997)

Перцептите, имено, не се перцепции, туку склопови од сензации и релации што ја надживуваат личноста која ги доживува.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Тоа се типови луѓе кои најчесто се вработени во институциите кај овие првиве, а нивната главна особина е длабоко да пенетрираат кај нивните претпоставени задници со што ќе успеат да се одржат на позицијата во која се дочепале и притоа да не дозволат на конкуренцијата да им го заземе нивното место, а најчесто служејќи се со своите вешти кодошко-лакташки особини секогаш ставајќи му сопка на соперникот и увек гласајќи за партијата која ги убутала на тоа работно место.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Дедото на Трпе беше стара комуњара која ги имаше научено сите финти за праење мучки и дубари у системот, но овој пат гадно наеба.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Главната цел требало да биде електричната централа во Тетово која ги снабдувала со струја рудниците и индустриските претпријатија во Скопје.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Маршот опфаќал период од седум до десет дена со “скоро комплетен недостаток на храна и одмор“.116 Првите информации од британските воени мисии за преземениот марш од страна на единиците на НОВ и ПО на Македонија во штабот на СОЕ во Каиро пристигнале на 7 февруари кога шефот на британската воена мисија Brasenose, Мекдоналд,117 испратил порака со која ги запознал дека “Втората бригада замина во областа Кавадарци.118 Ја поминале фронтовата линија ноќта на 31.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Но доколку го надминат шокот и ја согледаат длабинската симболика на сопствениот артефакт, смислата повторно се враќа, овој пат десет пати, сто пати или илјада пати посилно и се воспоставува како снажна персонална религија, како догма која ги миноризира сите порази од социјален карактер.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

Значи, бидејќи ја прифативте за вистинита реченицата 1. („Мојот оклоп е зелен“) и бидејќи исто така ја прифативте и реченицата 2. („Мојот оклоп не е зелен“) вие морате да ја прифатите и реченицата која ги содржи претходните две.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

На испитаникот му се вели дека ТВ мрежите сакаат да добијат повратна информација за квалитетот на своите програми.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во секој случај, тоа била приказна која ги оправдувала неговите утописки општествени цели.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Како уметник тој никогаш не ја заборави оваа лекција.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Можно е таа да се побрка со историјата која ги поврзува техниката и логоцентричната метафизика веќе три милениума.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Еден батка измислил некаква откачена направа која ги спречува ерекциите во сонот, но и тој починал од Бенг-утот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Можеби ја преувеличал својата болка - можеби сето било сон, како што била и неговата фантазија за овчарот, уште еден пример на самоизмама во поглед на злоделата на неговите родители, а не на она што тие навистина го направиле. 96 Margina #11-12 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Вистина, професорската димензија на Бојс се среќава во неговата изложба најмалку онолку пати колку што има и црни слики.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тие можат да се видат во витрините, ги има во повеќе инсталации; особено присутни се во композицијата насловена како “Водечки сили”, каде стотина од нив се расфрлани по платото во онаа состојба во која ги оставил Бојс за времетраењето на изложбата “Art into society, society into art”, а на која присуствувал секојдневно, од пладне до осум часот навечер и водел еден вид отворен семинар за “водечките сили на едно ново општество”.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Во развиеното конкурентско окружување во современиот пазар само ретките и храбрите непромислено се обидуваат да емитуваат телевизиски или радио спот, да објават печатен оглас, да постават пропагандно пано на автопат, да лансираат нов дизајн на амбалажата - а претходно да не извршат тестирање на креативните решенија.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Наспроти привидот, оваа смрт на книгата несомнено ја навестува (на извесен начин, отсекогаш) само смртта на зборот (на еден самонаречен полн збор) и новата промена во историјата на писмото, во историјата како писмо. 52 Margina #11-12 [1994] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

И тој успеал ова да го заборави, да замачка очи само во текот на една авантура: како самата таа авантура.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Студијата која ги обработува основите во тестирањето на пропагандните пораки укажува на следното: 1) ефектот на пропагандната креација не може да биде измерен доколку барем два пати не е изложен на перцепцијата на целниот сегмент на побарувачката (терк); 2) секое препознавање на целите на истражувањето од страна на испитаникот ја докажува погрешно избраната метода; 3) секое истражување се спроведува со споредување на резултатите од контролата и експерименталната група; 4) тестот на присеќавање се прави како со така и без помошта на испитувачот; 5) се мери степенот на преференција во одредена група производи; 6) се мери поттикот за купување и се утврдуваат конкретните причини; 7) тестирањето се спроведува на еден дел или пак на целиот пазар.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Сепак, овие забелешки не ги оправдуваат оние кои сметаат дека единствено уметникот е способен правилно да ги претстави своите творби, да ги оживее и да ги измени низ едно естетско уредување.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

По овие зборови тој раскажа приказна со која ги саштиса сите околу него: - Знаете каде е Горна Порта, им рече со таинствен глас.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Со единственото изменување и дополнување на овој закон дојде до продолжување на рокот во кој странката која ги добила предлогот и документацијата од надлежното министерство треба да се изјасни дали прифаќа мирно решавање на спорот; се донесе одредба која дополнително го ограничува правото на штрајк во дејностите од општ интерес во случај на колективен спор; целосно се избришаа правата на помирувачите, односно арбитрите на стручно усовршување, правото на плата и придонеси од задолжително социјално осигурување, а се укина и Републичкиот судски совет за мирно решавање на работните спорови.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Беше 93 Оваа комисија ја сочинуваат претставници на МТСП, репрезентативните здруженија на работодавачи и репрезентативните синдикати. 102 продолжен рокот, од 3 на 5 работни дена, во кој странката која ги добила предлогот и документацијата од министерството надлежно за работите од областа на трудот, треба да се изјасни дали прифаќа мирно решавање на спорот, а ако во овој рок надлежното министерство не добие одговор за прифаќање на предлогот за мирно решавање на спорот од другата страна, ќе се смета дека предлогот за поведување постапка не е прифатен (чл. 13 од ЗИДЗМРРС/14); б) исто така, беше зголемен рокот, од 3 на 5 дена од денот на прифаќањето на предлогот за мирно решавање на работниот спор, во кој страните можат да определат помирувач, односно арбитер од Регистерот.94 Ако тие тоа не го сторат во предвидениот рок, ваквата обврска паѓа врз министерството надлежно за работите од областа на трудот (чл. 14 од ЗИДЗМРРС/14); в) со бришењето на чл. 51 од овој закон (чл. 39 од ЗИДЗМРРС/14) се укина(!) правото на помирувачите и арбитрите на плата, придонеси и надоместоци од плата согласно со закон и колективен договор, па сега помирувачот, односно арбитерот имаат право само на надоместок за нивното учество во постапката за мирно решавање на работниот спор, кој паѓа на товар на надлежното министерство.

„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)

Како и во Париз и тука имаше жена домаќинка која ги обавуваше сите домашни работи.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Од врата кога ќе влезев во училницата каде што вежбавме не можев да не ја забележам искрената широка насмевка на лицето на Вера, со која ги освојуваше сите деца, скоро без исклучок, како и со топлиот спокоен глас, со срдечноста, со присноста, со топлината во очите.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Џим - второ издание, започна 1993-та година, како стрип-формат серија, која ги вклучува не само Френк-приказните туку и повеќето од Вудринговите транскрипции на соништа.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сè што влезе во неа остана запишано како моја официјална приказна, која ги засенува сите други можни сеќавања што можеби сум ги имал.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

А занаетите не изумираат сѐ дури има некој како Вероника која ги негува уште од својот зачеток.

„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)

Најдовме слободни мигови на височинката на Свети Наум, на подводната гранична линија, која ги делеше моите две земји, Македонија и Албанија, да разговараме за минатото.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Тие официјално и не се есапеа, но морално беа тука, готови да служат на мисијата по нејзиното објективно завршување.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Махмуд Дарвиш беше во средиштето на вниманието во Струга и Охрид, се сеќаваше на враќањето на Рафаел Алберти, во 1978 година во Струга, во годината во која како да славеа две враќања од егзил во поетската република во Македонија, со големиот шпански маг Рафаел Алберти.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Беа тоа луѓе од посебен сој, целосно предадени до крајот на животот на универзалната дипломатијата, која ги трансцендираше националните граници и ограничувања, понесени од некаков идеал, кој сѐ помалку станува разбирлив во овие времиња, далеку од секаква материјална компензација или некаков друг профит!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Кратките црни панталончиња кои продолжуваа во слабите долги нозе во комбинација со црвената маица која ги имаше притиснато малите гради и долгата бела цигара, од неа правеа вистински лик на заводничка од цртан филм.

„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)

Ешер, и морам да признам дека ептен ми се допадна умешноста, дури и генијалноста, со која ги преплетува лицето и опачината на еден ист мотив.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Нејзината многузначна тишина која ги криеше нејзините големи тајни, толку пресудни за истрајбата на семејството во балканскиот егзил.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Никој од нас не знаеше за трите знамиња на Мајка која ги чуваше во двојното дно на својот ковчег, уште од чеизот, но сите знаевме, посебно Татко, за нејзиното сребрено огледало.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Денес, економското управување излегува од националната држава поради глобализацијата на економијата.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Националната држава беше единствена институција во историјата, која ги обединуваше економското управување, политичката власт и културната хегемонија.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Покрај тоа, 50-те години беа зенитот на т. н. „baby boom“ генерација, кој негуваше огромен интерес за детското како никогаш дотогаш.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Луцифер, на пример, му пркоси на семејниот авторитет воведувајќи нова технологија која ги охрабрува некои од членовите на генскиот пул да го напуштат семејното гнездо.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Секој генски пул има име за оваа древна состојба на сигурност: „Еденска градина”, „Атлантида”, „Рај”, „Дом” итн. Во текот на племенскиот, феудален и индустриски период на човечката еволуција, логичните обележја за преживување беа ускладеноста и зависноста.. 96 Margina #21 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

КоБрА, велеше Алешински, „е уметничка форма која ги води директно во детството... со значења употребливи за возрасните”. 50-те години фројдовата психоанализа влезе во главните струи на популарната култура и беше нашироко земана како доказ дека, не само што детството продолжува да влијае во возрасното доба, туку тоа суштински го создава и обликува истото.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Темна ноќ од која ги криете со која ги плашите.

„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)

Е таа моја Валерија, со своите долги фустани, тешка коса и крупни ѓердани, може лесно пред непознатите да остави впечаток на таинствена туѓинка, која ги познава лековитите тревки и шумските ѕверки.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Беше лето и имаше месечина, пиевме лимонада држејќи ги студените чаши во рацете, а Тате го читаше стерео-весникот вметнат во особена шапка што ја ставате на глава и која ги врти микроскопските страници низ зголемувачкото стакло штом трипати едноподруго ќе трепнете.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Експериментирајќи со можните избори на зборови, она што станува очевидно е малата разлика помеѓу многу сличните зборови, пракса која ги изложува границите на јазиците.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Вистинската антиархитектура, не онаа од Акросант, Аризона, која ги обединува сите меки технологии во срцето на пустината - туку, онаа, дивата, нечовечната тука, во Њујорк, се создала сосема сама и не земајќи ги в предвид домот, добросостојбата или идеалната екологија.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Те изгубив еднаш, ќе издржам да те изгубам уште еднаш, крајот не беше вчера, не е ни денес, никогаш нема ни да биде.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Искрено љубев, чиста, бистра голтка љубов која ги обзема нашите срца, нашите светови кои се сплотија во вечно сонце над нашите животи.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Оваа задоцнета пролет ме потсети на тој почеток, фабулозна увертира, а сега веќе исконска слика која ги впива во себе сите моменти на среќа...

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Ако се откажам од нас, ќе се откажам и од себе...

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Може да се појави и постепена транзиција: означена со средни зони или преодни меѓу- зони или, да го употребиме геополитичкиот термин „ничија земја“ (на пр. демилитаризираната зона која ги одвојува Северна и Јужна Кореја).

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Ограничувајќи го влезот за странските работници, границите служат како битен регулаторен инструмент на пазарите на трудот: „Границите се правна рамка која ги означува разликите во платите, даноците, социјалните и еколошките политики, како и каматните стапки.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Таа се две: онаа што е распната и онаа која ги кове клинците врз себе.

„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)

Мајка ми беше еден вид градинар на тишината во старата куќа крај бујната река која ги предизвикуваше татковите илузии за ново заминување.