колиба (имн.) - се (зам.)

Утредента, необично рано, пред колибата се дотркала џипот на шумарот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Покривот на трлото веќе беше побелен, на гранките од дрвјата исто така се наѕираа бели наслаги, само патеката пред колибата се црнееше.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)