клепка (имн.) - ми (зам.)

Се разбудив. На клепките ми трепереше пајажината на ноќните соништа на кои, сега полубуден, се сеќавав.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Клуновите им беа метални. Со удар собореа слон.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
При толку многу нова светлина клепката ми се отвора како златниот капак на џебниот часовник и не може да ѝ се изначуди на глобалната празнина на хоризонтот во која ласерските зраци се мачат да заиграат чочек.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Трепери пламенот во моите изморени очи, клепките ми натежнуваат. Ме совладува сонот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)