качува (имн.) - кон (предл.)

Тие малку се одморија, се погреаја на огнот, пивнаа по две-три голтки од дедо Димовата стара ракија, па го почнаа напорното качување кон Гола Глава, кон колибата на дедо Иван.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Поезијата е слегување и во срцето не само качување кон Бога а ти си негде близу до неа или си самата таа.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)