кат (имн.) - паѓа (гл.)

Стојам пред тебе а куќата се урива како да е градена од нашите рани Стојам пред тебе катовите паѓаат еден преку друг а гласовите меѓу нас И не сетив кога Прозорецот ги фрли врз мојата глава искршените парчиња на твоето лице.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)