капка (имн.) - крв (имн.)

„Се колнам, пред ова свето оружје, дека до последна капка крв ќе се бориме за слободата на нашата земја - Македонија, за слободата на нашиот народ.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Сите по ред се наведнаа над софата и секој го бакна револверот и камата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тогаш благо треба да се просврдла, додека не потечат неколку капки крв (крокодилски солзи), знак за предавање.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Оди, Толе, собирај шо повеќе луѓе да свршиме работа, а тој ни капка крв не виде и а намачка како кукавица.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Токо, ајде најдете го од ѓаволот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од пеењето ќе му пукне малата душичка и тој, со капка крв на клунчето, ќе се стркала од лисјето во бујната трева.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Под мене се растурија црешите - прилегаа на капки крв.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тие придодавки ќе се добиеја и без капка крв.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Не еднаш Русија ни има речено оти таа не ќе пролее ни една капка крв и не ќе ни даде ни најмала материјална помош ако ние Македонците подигнеме востание.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Толку години додека тој ја водеше не се пролеа ни капка крв на фронт (ако не се смета почетокот на деведесеттите, ама тогаш тој не ни беше на власт), дури ни кога беше најжешко, а сега, за неколку месеци, може сè да оди во бестрага.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Замина понатаму, по дирата, што беше сѐ уште испомолзена со оредчените капки крв, а за сето време мислеше уште на неколкуте легала, што ги знаеше од оваа страна на сртот, кон кои сега го водеше онај негов самјак напред, и реши дека ќе може да се врати дури откако ќе ги помине нив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На многу места по снегот веќе немаше ни капка крв, но затоа пак неколку десетини чекори потаму тој беше целиот натопен од некое густо крваво избликување, и Змејко знаеше дека неговиот пријател напред застанал тука во својата разоденост да си ја излади раната и да здивне.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кожата му е бела, му се изѕира, ко излитена кошула. Нема капка крв под неа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Им се сторило дека онде кај што нема умирања ни животот нема целосно значење - дури и од пепелта на шумските огнови никнуваат сипаничави печурки- смрчки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пцуел старечки и ревел да го остават мртвиот, ќе се научат на човечко месо, и по своето ќе посегнат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ние ќе те држиме, рекол првиот тревар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се исправиле еден по друг, многумина со прснати капки крв по лицето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред тоа минувале еден по друг крај старчето спружено на веленце врз сено на разнишан колесник со две тркала, сите со поглед кон ситното лице до очи завиткано во шамија под која, кога ќе ја поткренел ветар, се појавувала врз расечената жила на челото мала темна месечина со капка крв без вистинска боја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Овој Онисифор ќе ти пушти капка крв. За твое добро.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И само господ знае каде одат тие, што мислат и што чекаат од оваа новогодишна ноќ во која неочекуваниот снег ги покрива ретко расеаните капки крв по пустите улици.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Повторно се појави татенцето, блед како крпа, без капка крв во лицето, одвај процеди: - Се смееше, Кејтен, нешто ти е смешно, скоте! Влези!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И само господ знае каде одат тие, што мислат и што чекаат од оваа новогодишна ноќ во која неочекуваниот свет ги покрива ретко расеаните капки крв во пустите улици.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога ќе почувствувам дека и последната капка крв ќе ја изгубам, ќе пукам. Да поживеам малку подолго од тебе и последен да те опцујам.“ Тоа се мои зборови.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Марко Проказник се погледна во огледалцето: пукнатината на стаклото му го делеше лицето на две, едната страна е мазна и со неколку капки крв, другата е варовник со многу ситни дупчиња.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Читајќи го писмото, Злата забележа на него капка крв, засушена.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А речиси, повеќето се определија да се борат до последна капка крв.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
ЗАФИР: Умре... (КРАЈ)
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Близу до нас замолчеа... (Обете се без капка крв, како од восок).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Вредниј сет за бесплатна свобода п'лна, Без да сја лиет капка крв!...
„Пeсни“ од Рајко Жинзифов (1863)
Затоа мирисав на етар и затоа носев капки крв на своите чевли, секогаш кога се враќав од болницата, и ноќе и дење, секогаш со сладок умор во прстите врело стиснати во врели дланки.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И освен чеволчето, таа ги виде темните капки крв на килимот. Побледе.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Пак мирисав на болница. Мирисав на смрт и на живот, на врвовите на моите чевли имаше понекогаш капка крв.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Обични приказни што ќе го покријат етарот и оние капки крв на врвовите на твоите чевли.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Дека никогаш нема да можам да му зготвам добар ручек на мажот?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
При секое вдишување низ уста, ми се чинеше дека сите ситни капки крв што летаа додека сечев ми се налепуваат за јазикот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Што ќе ми дојде, ќе му речам, мислам дека капка крв немам на лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега ми велат - херој ќе бидеш ако се бориш до последната капка крв, ако умреш, ако загинеш со пушка в рака...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
До последниот здив, до последниот куршум, цедејќи ја од себе и последната капка крв - јуначки да изгинеме сите во име на ... зашто нема што да изгубиме освен главата што не мисли...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)