кадија (имн.) - ефенди (имн.)

Ќе те викаме отсега Мурат-ага, бива ли така, кадијо ефенди?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„За некого изрод, за некого бабаит. Нели така, кадијо ефенди?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Овој излезе назадечки и на уште отворената врата се појави бившиот Аџи Јане, сега Јунус-бег и направи едно длабоко темане. – Добар ден, кади ефенди.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Што стана? – со треперлив глас го праша кадијата Јунуса не отпоздравувајќи го и не слушајќи ги поздравите од Рифата и забитот, што влегоа по него. – Готови се кади ефенди, готови! – Готови? – радосно викна кадијата и се стрча кон Јунуса, го прегрна, го избакна и почна да го тапка по плеќи: – Бравос, бре синко Јунусе, бравос!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)