извор (имн.) - вода (имн.)

Ено, ено кој казал, ено горе, на дреоно еден чоек - тој казал!# Тога свите се опулиле горе на дреото и кога го виделе, го остаиле ѓаолчето, та се спушчиле на него и го напраиле парче по парче.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Кој каза на цареата ќерка и на мајсторите да земеет од тој извор вода?“ Свите си стиснале рамениците и велеле: „Не знаеме!“ Најпосле кабаетот го тоариле на едно мало ѓаолче, како поаџамија, можит да се измамило некако, та да казало некому.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Извор вода извираше плодно поле наливаше - плодно поле род народи.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Со стравот потпотиснат од надежта што ми ја врати изворот вода долу, јас се исправив целиот, со сета височина, и во летната вечер, следен од мирисите на тревите и од болскањето на светулките, се вратив во собата кај мојата машина за пишување.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)