збор (имн.) - кој (имн.)

Махмуд Дарвиш сакаше целосно да се врати на поезијата, на нејзините естетски императиви, на строгите барања на поетиката, но тој не можеше да се оддалечи од волшебната уметност на зборот која ја поседуваше во сублимна моќ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Малку по малку, разбирањето на неговото дело ја поприми формата на лингвистичко разбирање.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Ne BOISiа” е игра со зборови која го споредува името на германскиот сликар Бојс кое на Руски се изговара Boïs и заповедниот начин на глаголот boïatsiа што значи “да се биде уплашен”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Исто така како што кафето е поврзано со чајот, играта со зборовите grains de beau the (буквално: зрна од вкусен чај), се добива впечаток дека е поврзана со вулгарниот идиом grains de cafe, што значи клиторис. ...SANS TROP DE BENGUE, “без премногу бенгуе”. BENGUE е, можеби, игра на зборови која е во врска со bain, средство за капење, и gay - педер, а исто така и пијаница.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Тоа синкопирано чувство за пренесување на мислата, таа бесконечна потрага по суштината во суштината на самиот збор која до совршенство беше изнијансирана и искомпонирана во поемата „ТОЈ“, како доказен материјал од претходните песни се појави како амбис пред поетовото создавање.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Токму тогаш и се појавија делата на Жорж Кисевалтер и на Жорж Пузенков, “Ne BOISia” (“Не се плаши”) .
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)