закон (имн.) - замолкне (гл.)

На овие правно “сиви” подрачја на “слободата” секој е препуштен сам на себе и на својата совест, на непишаните закони, на обичаите и на своите насобрани искуства на стапување во нив, што претставуваат комедии и трагедии на идентитетите - на претставите што ги имаме самите за себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Затоа подрачјето на односи, за кое што ознаките “толерантен” или “нетолерантен” се посебно соодветни, започнува онаму каде што позитивниот закон замолкнува (или сѐ уште не проговорува), и затоа постапките на субјектите не можат да се сметаат за последици на стравот и на негативната мотивација, што ја предизвикуваат законските закани.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Стравот од казнена санкција не може да биде психолошки мотив на толерантно однесување во моралното значење на зборот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)