желба (имн.) - се (зам.)

Напротив, тој беше создаден за мечтател, во кого мислите знаеја да закружат високо, и во кого не едно чувство и не една желба се посреќаваа, се подгреваа, некои и се судираа, но никогаш да поминат во страст и во пројава.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Шушка коприната на незаборавот глода свеста гризе совеста јаде жолчката копнее желбата се топи, се впива во лебецот на јазикот а јазикот е совршен акробат во несовршениот циркус на историјата чијашто кожа е дребна бродерија скапоцен марифет народот е и врач, и враг Боже благи.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Внатре, со љубов го закитуваме специјалниот мамец и јато светли желби се сјатува околу него.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
На челото твое глеј, желби се бројат, во срцето врело рој желби се ројат: - Да пораснеш голем, да надраснеш џин, на мама, на тато да си свиден син.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Сиот нејзин живот беше таков, секоја нејзина желба се протегаше до исполнувањето лижена од ладниот пламен на свилата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сѐ уште ја чувам таа корица како спомен и доказ дека желбите се исполнуваат.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)