жал (имн.) - згора (прил.)

Прошетал по сето Коњарцко поле и слегол дури на Врбјанцко, крај блатото, та си се најал жаби, кауѓерици, скакулци и гуштерици.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откога си поплакал Силјан на куќа на деветти марта за домашните, кога ги гледал и не можел со нив да зборува, на жалта згора си летнал од куќа и си ошол в поле да си ги види нивјето, ливаѓето, лозјата и чаирите кај што паселе говедата.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Откоа си поплакал Силјан на куќа на деветти марта за домашните, кога 'и гледал и не можел за со нив да зборуа, на жалта згора си летнал од куќа и си ошол в поле да си 'и видит нивјето, ливаѓето, лозјата и чаирите кај што пасел гоедата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)