есен (имн.) - бев (гл.)

Сигурно негде по високите планински врвови, кои уште од есента беа забелени, ноќва напаѓал нов снег, па неговата студена миризба се шири по планината, им се заканува на сѐ уште црните ридови, кории, долини.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Седнав крај летната тераса чии скали се спуштаа кон градината, на педесетина метри близу морето. Есента беше дамна во залез.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Есента беше длабоко навлезена, сонцето веќе заслабнато, западнато. Немаше ни од кај да угрее, ни што да угрее.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Денот беше убав, светол, макар што есента беше дамна во залез.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)