душа (имн.) - го (зам.)

Доста со душа го чекаше. Велигден да си дојде Илко.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Затоа сите со душа го чекаа да тропне со барабанот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Додека газдите прдат во рај твоето мото е „трпи и трај“ со душа го чекаш првиот мај на ливада скара пак да се клај
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Зошто овој студен немир ги разниша столбовите на моето светилиште, мирот во моето срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ме следат непознати чекори кои стравот во мојава душа го претвораат во болка.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Татко замина засекогаш од Цариград, со голем катинар во својата душа го заклучи цариградското време, со сите негови тајни, како никогаш да не постоело.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се галиш по целото тело и трансот на душата го обзема олтарот на твојот Бог.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Во главата му шумеа зборовите на командантот, а во душата го болеше: сета надеж, сета онаа одушевеност, со која што утринава дојде овде, пропадна и како да се потопи во матните води на блатото.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Беше си се замислил за сето што го преживеа последниве денови, а во душата го копкаше мисла за својата грешка што го застави да избега од домот.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Б! Б! Ово слово је зубно, зашто со мердиве и со душава го речуваме. В! В! Ово слово је зубно и гушно, зашто со забиве и со мердиве го речуваме.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Велигден се паѓаше во мај, децата со душа го чекаа...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Црквата ги величи зашто сама ги создала и ги хранела со иудашки сребереници од нејзината азна, а државата без срам се гордее со кодошлакот, шпионството и одродништвото и како пример на храброст за дечињата уште првиот ден на пречекорување на прагот од градинката, во нивните чисти души го истура отровот на отуѓеноста од родот и во тефтерите ги запишува со грчка пена. 3 ***
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Како што восочната свеќа се топи пред силниот налет на оганот, така студенилото на човековата душа го топи топлината на љубовта која доаѓа од длабочината на душата – не престануваше старецот. – Манастирон на планината?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во кујната убаво мириса: мама пече колач со јаболка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ја подотвора рерната, го свртува плехот.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Убаво нарасна“, вели „секоја година со душа го печам, да ми јадете, да ми раснете.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ова претставување на Цветана Горски, како куршум в душа го погоди Јагулчета.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Небаре врела вода на врел воздух искрснува, питома ем складна змиски устремена, како што ѝ прилега кога на-една-душа го шмука сиот живот себеси за да се надмине да го усоврши чинот - самоволието!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)