дланка (имн.) - веќе (прил.)

Нејзината коса сè уште мириса на чисто во зачадената просторија, нејзината дланка веќе почнува по малку да се поти нежно стегната во неговата, а во ребрата го чувствува нејзиното срце – чука од некоја нејзина, за него сè уште непозната длабочина додека тој полека ја води, со сигурен чекор.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Дланките веќе ми се потат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Набргу во неговата дланка веќе немаше ниедна скрупца сол, но тоа не му пречеше на оној да ги прелижува повторно сите негови прсти со ред, скокоткајќи го неиздржливо по средината на дланката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)