длабочина (имн.) - и (сврз.)

Застанаа. Со стап ја измерија длабочината и одлучија да ја поминат матната.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Таа епизода, имено, не го предизвикува само разгорувањето на националните страсти туку и, со денес веќе заборавените длабочина и острина, го оживува спорот меѓу нацијата сфатена како гениј и нацијата сфатена како плод на договор.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Звуците од стиховите, повеќе од сигурно, удриле во тие длабочини и со ехо, или ко што народот велит, со одѕун се вратиле назад, не остри и прободни туку обрабени и обли и ко такви стигнале до ушите, а сетне до душите и на нивните и на нашите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Со тоа како да го снема и денот и неговата длабочина и наеднаш сѐ стана сосема, сосема празно и плоско.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Веќе беше истрчан низ вратата и веќе беше зел да го дроби тој снег, забиен со своите скокови во неговата длабочина и завиорен во еден огромен круг околу зградата на својата пилана, среде таа шума, чии што дрвја прилегаа повеќе на облаци од окит, а здивот веќе му збиваше во градите како триста тапани.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Него со ништо не го споредувај, не го заменувај - при толку светлина и толку живот! - при толку длабочини и такви ајкули! не вели Море – тоа само ќе те заплисне без илузии!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Гледаме „тројца писари, а сите тројца заедно имаат две раце“, гледаме накази и чудесија, момче „прекриено со пот од бела крв“, застрашувачки суштества од морските длабочини и небески височини, цела една низа на „фасцинирачки пореметувања“. Arcimboldo inverno 232 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Стравичното“, „стравичните авантури“, она необичното и чудно се халуцинаторни теми на германскиот дрворез помеѓу 1570 и 1630-та.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тогашната христијанска мистика, чија духовна длабочина и сила се вон секое сомневање, се служела со еротската метафорика.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Таа епоха ги сакаше спротивностите.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тоа не е бледа длабочина и не е подмолен вир Извор е што постојано пени со својот зелен крик.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)