дивина (имн.) - и (сврз.)

Знаеше дека луѓето го носат кон селото, одземајќи го од дивината и враќајќи го дома.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ти се доближила до некаде дивината и не може повеќе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сигурно растат само во ваква дивина и на ваква висина.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)