дедо (имн.) - ти (зам.)

Навечер, во долгите зимски ноќи, крај топлиот оган, дедо ти ти прикажува за „млад Гоце Делчев војвода“.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тој е и во твоето срце, затоа што е тој срце во нашите срца!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце Делчев живее во моето срце, во срцето на татко ти, дедо ти и баба ти!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Но сите братски и другарски, ме тешеа. - Немој, Јоле, не биди таков! Што ти е гајле - таа е од дедо ти...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Сувата плунка ли ќе ни биде помошен материјал?
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Дедо ти Ное го исфрлиле од ковчегот и си направил лотка од стар весник. Дај што ќе дадеш.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
А дедо ти, а? - А дедо збркан како и ти! Како да се свртел светот!
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- А сега си одам! - рече Бојан и стана. - Инаетот ти е од дедо ти Димо, - горчливо изусти старецот и стана.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Еден ден дојде кај мене во училиштето дедо ти, изброи рамно сто жолтици и ми го раскажа ова што јас сега тебе ти го раскажувам.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Зад него застана Онисифор Проказник. „Што е, пак ги оплакуваш чумосаните од времињата на дедо ти Макарие?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Батко Онисифоре“ реков. „Зошто го мразиш твојот имењак со белег на лицето.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ќе закопаш еден - двајца паднале поцрнети, ќе им ископаш гроб на тројца - десетина се ничкосале мртви, в месо им шушкаат црви, тие црви се живот.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Тој не се плаши ни од дедо ти, ни од неговата сенка, ни од тебе. Јас сепак знам, сум слушал.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Станав, земјата беше студена.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој поинаку ли раскажува за дедо ти Парамон и за књазот Карпош?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Дедо ти го прати `ржеников. Ранетиот се наведна и ги залепи своите испукани усни на детскиот образ.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Домаќинот мој, дедо ти Петре, секогаш се враќаше од печалба - и ми ги кажуваше сите премрежија - а ти, самсамо моменце?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Еднаш мајка му го праша Богулета: - Знаеш ли што везе дедо ти?
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ти пратил пари да го викнеш дедо ти Јордан на задуша...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Кажа ли – сѐ ќе расипеш и на деда ти лошо ќе му направиш.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Половина век Амди Сербез го почитуваше усниот договор помеѓу неговиот татко и таткото на дедо ти.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Севишниот како да ги внел и во својот благослов кога нѐ создавал. Дедо ти имаше право.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Од братучедот ми се познанијата“, вели војводата и покажува кон дедо ти.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Што велиш ти?“, го прашува дедо ти својот пријател Турчинот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Белки“, му вели дедо ти, а ниту се смее, ниту се радува, само се загледува во стравот на нашите лица и се чуди.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Наврапито се свртува наназад - лице в лице со Јана.. се џари во очите, темните очи - ама без светулки - светулките згаснале во некаков длабок вир од тага.. ја гледа, усните ѝ се движат, гласовите испрекинато навлегуваат во неговата душа, небаре далечно ехо: Тато ѝ кажуваше на мама - дедо ти ја продал ливадата - не ми се веруваше... не сакав да поверувам...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- И тополите на дедо ти - секојдневно растат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Не е вистина! - извикуваше тој. - Дедо ти, да му кажеш, се вика Ставрос.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Едно влегување во училницата, тој фрлаше врз мене опуљ и отсечно ме прашуваше: - Како се вика дедо ти?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- И ти си како дедо ти! - ми викна даскалот, небаре, како да ми плукна в лице.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дедо ти го собраа аскерите, а мене ме собраа партизаните за да носам со добитокот... и на плеќи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Раскажувај, Циљке - замоли Мита. И допраша: - Те научи ли дедо ти и на старинскиот јазик да зборуваш? - Не. Само молитви...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дедо ти Борис ќе ми те научи сѐ, душо моја.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Нема да живееш ни како себе, тоа дедо ти да ти каже.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- А, може ли да му однесам ружа на гробиштата? - праша. - Да, дедо ти би се израдувал.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Зошто не јадеш? - ме праша баба ми. - Не мисли на дедо ти, животот е пред вас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Дедо ти имаше прилично среден живот, без поголеми нервози, - додаде со поспокоен глас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
По Турците таму се случија големи преселби, заедно со деда ти дојдоа просвигите, а по просвигите на Грција ѝ се случи Граѓанска војна, се случи трагедија на децата- бегалци, власта во Грција ја презедоа полковниците и така испустено и напуштено село- сениште што од далеку го видовме кога се возевме за Костур од каде што ти фати авион за Солун и Атина?“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)