двор (имн.) - глас (имн.)

Утрината во дворот гласот беше се престорил во виолетови, небесни и бели венчиња – велигденчиња.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Во едно утро, додека полнев стара памучна чорапа со крпи за да направам топка, го чув во дворот гласот на мајка ми: - Што му е на кучево? Болно ми изгледа.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)