двор (имн.) - бев (гл.)

Дворот беше како мала ливадичка и се спушташе зад куќата благо кон јазот. Јас и Миќо седевме на трева.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Камените плочи во дворот беа мокри, како штотуку измиени и му се чинеше како и небото да е измиено, толку свежа и бледа беше синевината меѓу оџаците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И дрвјата во дворот беа невесели.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
И соседните дворови беа пусти.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Единствено место од кое можеше да се влезе во пространиот двор беше големата дрвена порта.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Поголем дел од дворот беше засаден со зимзелени дрвца, вкусно обликувани во геометриски фигури и ликови на животни.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во куќата и дворот беше само сенка за разминување.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Еден дел од широкиот двор беше покриен со лозници и насекаде имаше цвеќиња: во предниот дел од дворот во март месец по земјата се ширеа бели и розови зумбули, во април потокалови и црвени лалиња, а над нив се извиваа тенките но густи како букети - бели и лилави јорговани кои расцутуваа во мај, додека преку целото лето низ дворот се ширеа бели маргаритки.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Единствено што можеше да се види во дворот беше она дрво располовено од гром и несреќната, темната Оливера Срезоска.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)