гудало (имн.) - по (предл.)

Исто и добриот примаш - си го знае ли занаетот, игра ли мајсторски со гудалото по жиците од виолината, - никој не праша, дали му е кадрава косата, дали му се бели забите, и дали му е колосана кошулата, - кај него е главна музиката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Или тоа ветрот- виолинчелист го влече своето гудало по нивните сочни гранки?
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)