гробишта (имн.) - бев (гл.)

До црквата, на старите гробишта беа насобрани луѓе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Градот се ширеше како капка мастило на попивателна хартија и гробиштата беа сѐ подалеку и подалеку.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Немавме поп да отпее, а црквите и гробиштата беа католички...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И, како што градот се ширеше, така гробиштата беа сѐ подалеку - живите не сакаа да се смешаат со мртвите.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Под гробиштата беше станицата со своите слепи колосеци, над гробиштата беше Водно со своите осамени вили.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)