грмушка (имн.) - во (предл.)

Ветрот е во став мирно а и галебите не гракаат под сувата грмушка во песокта.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Кога Едо му се приближи, кучето стана и влечкајќи се, помина крај него и, кога авторот се сврте, го виде како легнува малу потаму, помеѓу две грмушки во дворот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„А ќулафката?“, прашав. „Денес, кога јас фрлив камен, тој се сврте кон грмушката во која бев сокриен и јас видов дека ја носи истата ќулафка како и на обредот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој за трки не е, покрај сиот копнеж, на кучешко влакно слепо ќе се сопне.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И без гаќи краул пливал низ грмушки во сув дол.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
ВЕРА: Ние седевме со тебе во мракот во бавчата, од небото паѓаа ѕвезди, а ние двете бевме во бели фустани, како привиденија, и одразот на белата грмушка во леата беше како привидение, и ти, ти ми кажуваше дека не можеш повеќе, дека Лења те исцедува: ете вака.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
НОЌ Краста и Тики поминуваат низ некакви грмушки во дворот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
ЕКСТЕРИЕР.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Најпрвин се плашеше од помошта моја. Го апнала змија, сега бега и од гуштер.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нејсе, го повикав да се извлече од грмушката во која се засолнуваше од стравот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се приближив убаво да видам и забележав дека гранките од грмушките во близината на коските се искршени, а тревата налегната.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)