грклан (имн.) - му (зам.)

Уште само гркланот му играше под остро подадената брада.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Дедо Димо слушаше со наведната глава, гркланот му подрипнуваше, се топеше од блаженство, му се чинеше на стари години ќе заплаче.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Под кожата на гркланот му се движеше глувче.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)