град (имн.) - го (зам.)

Марије млада невеста промискуитетна и нечесна сеуште мажи шармираше а висок морал пропагираше Везден нокти лакираше со свекрва очи си вадеше до ова да дојде немаше да мислеше дур се ебаваше Сексот и градот го гледаше и ретко алишта пеглаше во бракот што влезе се каеше ни јајца да спржи не знаеше
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Софија е еден синхронизиран парк, зашто овој град го красат 500 паркови и затоа се чини дека таа е сместена во пазувите на некоја голема шума.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тогаш си во Ускудар и на станицата која овој град го сврзува со Анкара и човек може да се пофали дека се воврел низ вратата на Азија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Зашто, човек ако овој град го знае само од дните кога е обвиен во зеленило и во цвеќе, се разочарува и истинува од „убава Софија“, ако ја спореди со таа оголена, без цветните паркови во дните кога нејзините улици се побелени или раскашавен од стопениот снег.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сообраќајот, уличниот сообраќај, она движење што се одвива во Инстанбул со луксузни, патнички или товарни коли е поглавје само за себе, кое овој град го разликува од многу други.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ослободен од товарот на небеската или адската населба, современиот град го напушта полето на алегоријата, додека високата организација на животот го потиснува неговиот карневалски израз.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
И како по вакви бисери да поверуваш во секојдневието што ти се нуди, кога знаеш дека за твојата безбедност се грижи неспособниот инспектор Брок, дека твојот град го водат тројцата корумпирани свињолики одборници, дека твојата светла иднина ја одредува Министерството за истражување руди и губење време, а дека вистинското мерило на твојот транзиционен свет е пијаницата Суперхик, кој краде од сиромашните за да им даде на богатите?
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Раководител на градот го пикнале! Ќе изгниеше во затвор поради аферата во Ракитница ако не прежалев сто лири за рушвет!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Во новонастанатата ситуација единствено градовите го задржале своето старо уредување и можеле да донесуваат свои закони и да избираат сопствени магистрати.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Велигденските празници минале без никакви потреси, а градот го продолжил својот нормален живот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Од село сум, но животот в град го стори своето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Трските зашушкаа. И невидлив, Водомар пееше: Дојде де и дојде час, Пуфи Паф е меѓу нас, Шумшул- град го чека спас.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се уреваат, се истураат, сиот град го налегнуваат, го полнат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А невољите продолжуваа, половина град го гонеше поради долгови, со жените го правеше истото, земи ги - разведи ги и се надевам дека кога-тогаш клетвите ќе го стигнат.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Повторно, без да сака, му се јави истото она чувство на губење воздух. Градот го гушеше.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Тој скеч речиси во сите градови го дававме со успех.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И тие што ме подготвуваа ми кажаа дека сè убаво било изведено а тие претходно се плашеле да не ме фати трема.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Пред дваесет години, кога градот го окупираа француските трупи, накодошен пак од свои, јас морав да заминам, преку Италија, во Цариград.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)