голтка (имн.) - вода (имн.)

Сѐ им е тешко - и нозете што ги влечат и очните клепки што им паѓаат врз очи и шинелите и капите, освен сувото парче леб и голтката вода...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во исушеното грло фрли неколку голтки вода и продолжи со читањето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Реков веќе, сега, утрово, испишувам низи од зборови, цели редови и, повремено, како кога нагло ќе се испие доволно голтки вода од стомне, прекинувам со издишување и, во паузата, ги гледам пак јасиките како се нишаат спроти голиот рид подалеку во позадината, сега осветлени од повисоко, со една жолтосивкаста аура околу врвовите.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кротка се напи две-три голтки вода, па ја крена својата убава глава душкајќи го здивот на сенчестата корија.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ја молел раните да му ги превие, залак лебец и голтка вода да му подаде.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Не е на арно! - Саде толку извика. Не се задржа ниту колку голтка вода да се напие.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Татко и мајка - ни збор ни приговор, ни залак леб, ни голтка вода - саде молчат загледани накај вратата. Две души каменосани.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Сужните ги втераа во еден од авурите и ги затворија заедно со дванаесетте коњи; им дадоа пак по парче леб и по некоја голтка вода и им ги заклучија рацете, врзувајќи ги крајните синџири за по еден од диреците на јаслите.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сакаат да им ги секнат кладенците од кои ја испиле првата голтка вода.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ќе се вратам со битолскиот воз, а вие распрашајте се кога пристигнува во Скопје“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Ќе се дружиш од прво одделение, повеќе од четири години ќе споделуваш секакви мачнотии и понекоја радост, залак од уста ќе двоиш, голтка вода ќе делиш, а потоа ќе дојде некој си Џеронимо - напрчен и за глава повисок од нас - и другарството ќе се распукне како меурче од сапуница.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Баба ќе се врати“ - извикав така што можеше да се сфати повеќе тага одошто радост.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)