година (имн.) - во (предл.)

Работникот Марјан Ристески од Скопје (сега 45-годишен) беше вработен со договор за работа на неопределено време во Јавното претпријатие за транспорт „Македонски железници“, сообраќаен погон – каде што, само во овој сектор, имаше над 250 вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Инспекторот на трудот, со решение, ќе го забрани вршењето на работи на работодавачот ако не води, неправилно води или злоупотребува електронско евидентирање на полното работно време и на прекувремената работа (чл. 259, ст.1, ал.4 од ЗРО). 256
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Странките се господари на спорот [и тие можат да се договараат за спорните работи или, пак, да ги повлекуваат своите барања] (Paul. – Sent. 1,1,5) Работничката Мимоза Вујошевиќ од Скопје (сега 57-годишна) беше во редовен работен однос во Градската синдикална организација Регионален совет – Скопје, а од 1998 година таа се води како вработена во Сојузот на синдикатите на Македонија – бидејќи ССМ, кадешто има околу 70-на вработени, по трансформацијата е правен следбеник на поранешната ГСО – која, пак, се смета за негов конститутивен организациски дел.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пред настанувањето на работниот спор тој имаше работен стаж од 29 години во друштвото а, според систематизацијата на работните места, работеше како електротехничар – погонски електричар.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Директор на установа и негов заменик именува и разрешува Владата на РМ, по предлог на министерот за правда.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
За директор на установа и негов заменик може да биде именувано лице кое има завршено високо образование – VII/1 степен и работно искуство од најмалку пет години во областа на извршувањето на санкциите или на сродни работи (чл. 34, ЗИС). 3.  Работодавачот е должен со акт да ги определи посебните усло- ви за вршење на работата на секое поединечно работно место.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работната атмосфера и условите за работа во Синдикатот беа солидни.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Оваа прилично голема фабри- ка, со преку 250 вработени, а Ангелеска работеше во Секторот за лабораториска анализа, како хемичар во процесот на испитување на млечното производство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работникот Х. Џ. од Скопје (сега 50-годишен) беше вработен со договор за работа на неопределено време во „Охис“ АД – Скопје, фабрика од хемиската индустрија со доминантен државен пакет акции.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пред настанувањето на работниот спор, Ристески имаше работен стаж од 20 години во истото претпријатие, а според систематизацијата на работните места, работеше како домаќин на објект.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Доколку друштвото е осудено за кривично дело што го прави неподобно за стечаен управник, лиценца за вршење на стечаен управник може да добие по престанувањето на правните последици од осудата (чл. 20, ст.1, 4-5 од ЗС). 5.  Од 1 јануари 2006, секој работодавач кој има над 25 вработени и кај кого процесот на работата се врши на една локација е должен да води електронско евидентирање на полното работно време и на прекувремената работа (чл. 116, ст.7 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во него има застарена технологија и недостиг на елементарна ИТ опрема.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, во средината на 90-те години во Синдикатот се воведе ново правило – доброволно зачленување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Имаше остварен работен стаж од 28 години во истото ова претпријатие, кадешто работеше како комерцијалист.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Вујошевиќ има склучено договор за вработување на неопределено време и, пред да настане конкретниот спор, таа веќе имаше остварено работен стаж од 17 години во истата организација.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пред настанувањето на спорот таа веќе имаше остварено работен стаж од 27 години во истата фирма.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во оваа фабрика, која е најпозната по производството на прашоци и детергенти, беа вработени околу 1.500 работници, а Х. Џ. пред настанување на подолуопишаниот спор имаше работен стаж од 26 години во истото друштво.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Само што, Сандерс и неговите книги може да имаат поголем ефект отколку слоганизирањето во стилот на Лири.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Вандализмот на рускиот уметник Александар Бренер на почетокот на оваа година во Стеделијк музејот кога тој со спреј нацрта зелен долар врз 52 okno.mk сликата „Белиот крст на сиво“ (1920-27) од Малевич, ми изгледаше како необичен и бесцелен чин на насилство, со единствена цел да се привлече вниманието на медиумите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Објавена пред пет години во екот на општата Екстази паника што владееше во раните деведесетти, „Е е за Екстази“ беше одлично сумирање на сите достапни резултати од научното истражување на дрогата, истражувања што покажаа дека, спротивно на тврдењата на таблоидите, таа не е „убиец“ и дека ако се зема во вистински контекст, таа всушност може да има бројни корисни ефекти.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се чини дека некои луѓе веруваат во тоа.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Втората учебна година, во военото јункерско училиште во Софија започна онака како и секоја година.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Истакнатиот македонски писател Ванчо Николески е роден на 10 јуни 1912 година во селото Црвена Вода, охридско.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
И, ете, учебната година во кукушкото трикласно училиште (трикласна гимназија), заврши.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Беше член на Друштвото на писателите на Македонија од 1950 година.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Гоце ја заврши првата година во военото јункерско училиште во Софија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Се случил пред повеќе години во Сарајаново, отаде сниската гола планина на исток.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сега, навистина, ова беше најсушната година во последните десеттина сушни години со ред, а овие денови на август, најсушните денови, и јас целото лето како додолец стоев на балконот и следев дали ќе се појави облак и дали ќе се чуе грмење од зад врвовите на планините.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Роден 1943 година во Ѓавато, Битолско. Завршил Филозофски факултет на Универзитетот “Св.Кирил и Методиј“ во Скопје.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Е, како таков пар (совршен би рекле), еве, тие двајцата се веќе 30 години во брак и имаат две, недораснати, возрасни деца.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Почина истата година во септември на Мала Богородица.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ми кажуваше мајка ми дека таа година во селото се појавила некоја детска болест, за која не знаеше да ми каже која била.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Последниот контакт со мојата мајка беше телефонскиот разговор околу 9,30 часот, утрото на 14 април.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Не се согласувавме баш секогаш околу многу прашања, ама сите спомени од моето рано детство се врзани со неа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Кога на пет или шест години доби пеницилински шок, Трендафил и Ласа остареа десет години во една ноќ!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ние не сакавме да чуеме за тоа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Јас и сестра ми си игравме негувателки.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Јас бев трета година во гимназија и професорите настојуваа да останам, барем да ја завршам гимназијата.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Дојдовме како што реков во 1955 година во ноември... (тука е крајот на нејзините исповеди) Тука застана мајка ми Ласа Кривошеева Скендерова.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Се налути и умре.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Последната Нова година во стариот стан во Мичурин помина без елка.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Секогаш имаше пари во паричникот што го носеше во задниот џеб од панталоните.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Трендафил Кривошеев е роден 1932 или 1933, а можеби и 1934 година во село Сакулево, леринско.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Само се сеќавам на болката што беше присутна во очите на Ласа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Умре во 1987 година во станот во населбата Јане Сандански.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Некои копии приватно циркулирале во тоа време, а се објавени дури 1958 година, со наслов „Сина и кафеава книга”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Претставени се околу 400 дела, главно фото-материјал од 60-тите и раните 70-ти.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Откога го посетува Советскиот Сојуз, кога е во искушение таму и да остане, и поминува уште една година во својата колиба во Норвешка, Витгенштајн се враќа во Кембриџ 1937 година, а една година подоцна, кога Германија ја анектира Австрија, станува британски државјанин.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Арена понуди елиптичен поглед врз неговите перформанси, објекти и инсталации во годините во кои Бојс за првпат почна да привлекува голем интерес.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Агата пак, се грижи за нивната егзистенција која сè повеќе зависи од часовите по музика, како што пензијата останата од татко ѝ од година во година станува сè поскромна.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Родена 1892 година во Варшава.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
За миг завладува тишина.  „Какво е ова однесување, господа?
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Заминувањето во царството небесно, од година во година, сè повеќе го преокупира како есхатолошка тема со која рабинот се занимава и како духовник, но таа тема сè повеќе и го заплашува; и него, како впрочем и секој друг човек на негова возраст.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Така, наскоро дојде до капитулацијата на Италија, до настапот на сојузниците во Сицилија, сѐ почестите англо-американски бомбардирања на окупираниот европски континент, додека на Закинтос се случи примопредавање на власта од солдатеската на Мусолини, на веќе поразуваната, но и раздразнетата Хитлерова војска.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа е веќе три години во Македонија, работи во Светската банка и тука е со маж ѝ, еден дискретен човек, Французин по потекло од Мартиник.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Така поминуваа години во кои Бенвесниста беше далдисана во исчекувањето на синот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И самиот ги имаше читано познатите упатства на битолскиот рабин Јосеф бен Давид Бен-Леви кој уште во 1502 година во Солун ја отпечати книгата со таканаречени респонси2 под наслов „Прашања и одговори”, упатства што се однесуваат на граѓанските, религиозните и духовните прашања и дилеми на еврејските заедници и кои до денес се земаат предвид во рабинските судови.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сосила го натоварија на брод и го испратија за Атина во февруари од претходната зима на истата таа 1943 година во која, ете, митрополитот го чекаат да се врати дома по овој сив и ветровит ноемвриски ден.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Јасновитката ја пречека како сѐ да знае и ѝ рече дека син ѝ е здрав и прав и дека се наоѓа далеку, преку голема вода.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пред две години во неделникот Форвард читаше за војната што таму се води, особено потресен од суровите убиства што се случиле во планините.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Маргина 35 113 Роберт Кувер (Robert Coover) е роден 1932 година во државата Ајова.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тоа беше градежникот Елмази Шулипи, од Жировница. Со „Бетон“ работи над четири години во Германија, на повеќе градилишта.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Келнскиот карневал е третото „К“ Во Келн се одржува карневал, секоја година во месец февруари.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Отсега натаму секоја година во него ќе се одржува големиот меѓународен Пловдивски велесаем, кој порано се организираше со периодични прекини.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Расправаше дека работел четири години во Франција и затоа во селото го викале „Франче“, а така го викаа и неговите другари во купето.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во Париз тој работи десетина години во една гаража, односно во сервисот на „Симка“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тоа е големиот карневал во Келн, кој се одржува секоја година во февруари.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Животот по 40 години Во близината на Атомиумот е сместен павилјонот „Животот во 2.000-та година“, режиран од Белгијанците.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
НИКОЛА КИРКОВ е роден во 1920 година во Велес, матурирал во Велес а студирал право во Белград и Скопје.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Го прашав првиот што го сретнав што се случува во оваа улица, а еден од „придружбата на кралот“ рече дека тука се снима западногерманскиот филм „Барикада“, кој ги осветлува настаните од 1948 година во Берлин...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
ЛИЦА ЧОРБАЏИ ДИМО МАНОИЛ, негов син ТЕМЈАНА, жена на Маноил ДУХОТ НА СЛОБОДАТА, убава жена БАБА ЛЕНКА, стројничка ТОДОР, слуга ВЕТА, слугинка Гости, мажи, жени, девојки, едно дете и други Дејствието се случува во куќата на чорбаџи Димо, вечерта на 20 јули 1903 година во град Крушево-Македонија*)
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Застарениот студент и застарениот ерген Стојан Пискулиев тргна есента 1942 година во Софија да го продолжи учењето.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Идната година во ова време (ако не и поскоро) можеби повторно ќе научам да трчам и да водам љубов, а во сништатта (моите и на оние кои ги сакам) ќе ми преостане единствено да летам. 12.01.1993.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Роден 1925-та година во семејство кое традиционално имало десничарски политички уверувања, Делез целиот живот го мина како левичар.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И покрај напредокот на науката и технологијата и нивните оптимистички ветувања за убавиот нов свет, кадешто ќе работат машини наместо луѓе, во 1993 година во развиените западни општества живеат во сиромаштија повеќе деца отколку пред две децении.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
— Море, мирни калуѓери и на Велипеток прасе јадат; било та се рекло — одговори Јован и го ослободи Толета дека збор нема да испушти по однос на неговата посестрима Митра Брлева, што ја остави пред две три години во Софија, а која се врати и настојува да тргне со него како негов четник.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Многу старци и старици се пренесоа во далечното минато и почнаа да тврдат дека овој ќе биде Крали Марко, кој преспал петстотини години во некоја пештера по Мариово, каде, кога влегол ја закачил сабјата во стената, која сега сама паднала, го разбудила и му рекла дека дојде времето кога треба да му одмазди на Турците за нивните зулуми.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Да го оттргне бегот сина си од ова влијание беше го испратил некоја и друга година во Стамбул на училиште, а тој се запиша потоа во военото училиште и со една група кадети отиде и проведе две години во Германија, та кога се врати, стана муљазим, а пред една година и јузбашија!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Белите бечви со црни гајтани, долгата козинава сакма и под неа кусата манлихера; убавите нови јанински опинци наполно одговараа на добро спремен четник.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И кога потерата дојде, Толевци ја видоа, и колку души се, и кој се со нив од селаните, но Толе не сакаше да ја нападне и да пролева невина крв. Co еден збор, тој не ги мразеше бедните војници, кои и сами стенкаа под железната дисциплина по десет петнаесет години во султанската армија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште кога го дотераа војниците дедот Јована, тие сите од честакот и гледаа, и слушаа што прават со него и што го прашаа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И Толе ја осети својата сила и големина. Почна јавно по Мариово да шета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќе а истутнеме зимата со овој човек,— се тешеа сите полчивци кога слушаа што се прави по другите мариовски села.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Под силен притисок на востаниците султанот Абдул Хамид II бил принуден да го врати уставот од 1876 Обидот на султанот да ја врати претходната состојба било причина востаниците да преземат енергични акции и да го симнат од престолот А.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во јули истата година во Македонија, Младотурците кренале востание.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Овој настан ќе доживее таков успех што ќе треба да се продолжува од година во година, сѐ до 1893.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Бароуз е роден 1914 година во Ст. Луис.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Тирамис?” - во тоа се беа вљубиле пред десетина години во пријатниот геј ресторан во Ки Вест; се правеа како тоа да е наслов на некоја арија на Пучини; на подоцнежните патувања, дури и во Италија, наидуваа само на послаби верзии.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Kabakov 17baja Иља Кабаков МАЛ КАТАЛОГ Kabakov The Flying 2Flying 4Flying 5Kabakov 11baja Kabakov 2 Kabakov h 3821 Kabakov 1 Catherine Flohic ИЉА КАБАКОВ Иља Кабаков се родил во 1933 година во Днепропетровск, во СССР.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во втората половина на 1943 година во Југославиа и Грција биле испраќани просечно 150 тони воен материјал месечно.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Првата британска мисија од дванаесет члена раководена од полковникот Еди Маерс и неговиот заменик Крис М. Вудхаус, на територијата на Грција била истоварена на 1 октомври 1942 година во близината на селото Карутис.324
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Таа зацртана политика, од стратезите на СОЕ, можела да се реализира единствено во услови кога на двожењата на отпорот би им биле доставувани само мали количини на оружје, а до 1943 година во суштина таква била и фактичката ситуација.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Федерацијата требало да биде објавена на 1 јануари 1945 година. 22 ноември 1944 година во Москва се одржал состанок меѓу Југосовенската и Советската делегација на која Сталин ја истакнал потребата со “Бугарите да се забрза процесот за федеративна заеднца“.358
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во одговорот, Артур Едмондс член на британска воена мисија во делот на Македонија под Грција, на 13 март 1944 година во својата радиограма ќе објасни дека кратенката е “словенско име и за ЕАМ и ЕЛАС заедно или одделно во Вичо“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сосема е сомнително дали монархијата и понатаму може да се смета како елемент на уредување“. Dusan Plenca, Medunarodni odnosi Jugoslavija u toku drugog svjetskog rata, Institut drustvenih nauka. Odeljenje za istoriske nauke, Beograd, 1962, 227. 45 На 10 декември 1943 година во својата резиденција на Каиро во резговор со кралот Петар II, британскиот премиер му ја нагласил на кралот својата импресионираност од партизанското движење, неговото значење како дел од антихитлеровската коалиција и неговата јачина.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Меѓутоа досега во историографијата сѐ уште не се обелоденети документи за одржување на таква средба. 331 Втората македонска народноослободителна бригада е формирана на 20 декември 1944 година во с. Фуштани-делот на Македонија под Грција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Задачата на Ламби му била олеснета поради информацијата дека на 15 октомври 1943 година во Црвена Вода пристигнала првата група од шест авиони кои донеле воена и друга помош за македонските партизани.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Оттаму полетала и мисијата на Фицрој Маклин.20 Во втората половина на 1943 година во Југославија и Грција биле испраќани просечно 150 тони воен материјал месечно.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
На 30 април 1944 година во ГШ на НОВ и ПО на Македонија започнале да пристигнуваат информации за почетокот на бугарската офанзива.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во периодот од 1 до 5 декември 1943 година во судирите со Германците биле заземени селата во реонот на Дебар и Кичево.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Преговорите завршиле со решение за враќање на македонските борци и активисти во редовите на ЕЛАС. 343 Pentice/Wickstead Papers, Signals, 6/2, во ракопис Liddel Hart Centre for Military, Archives, King`s College London 344 Според извештајот Светозар Вукмановиќ-Темпо им се обратил со зборовите: “Придружите им се на аидартите или на партизаните, по ваша желба и борете се против непријателот и по војната одлучитеза вашата политичка судбина со слободно гласање како што е напишано во Атлантската повелба“. PRO WO 202/396. 345 Ibidem. 346 PRO WO 202/168. 347 PRO WO 202/396. 348 Патрик Хаџисон Еванс (Patric Hutchinson Evans) е роден на 1 декември 1913 година во Рединг (Reading) Беркшир (Bercshrie).
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во почетокот на април до Едмондс ќе пристигне информацијата за одржување на конференција меѓу Андреас Џимас и Андон Калчев во текот на јануари 1944 година во Кавидиес во близината на Воден на која било одлучено “Македонија да биде независна под заштита на Русија и договорот веднаш да стапи на сила.“330
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Кон ова се надоврзувала и информацијата од Главниот штаб на сојузничките сили до Штабот на воздухопловството од 1 декември 1944 година во која се потенцирала изјавата на бугарскиот министер без портфолио Петров дека “втора цел во програмата на Отечествениот фронт е унија на Бугарија и Југославија или како алтернатива балканска федерација вклучувајќи ја и Македонија како рамноправен партнер...“
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
313 За резултатите од преговорите британската воена мисија Bethesda не известила, бидејќи по формирањето на југословенската влада во март 1945 година и по пристигнувањето на првиот британски амбасадор во Југославија во средината на 1945 година во Македонија бил отворен конзулат314 со што престанала работата на британските воени мисии и информациите пристигнувале по дипломатска пошта.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Токму во овој перод британските воени мисии добиле директиви за отпочнување со подготовки за операцијата “Ratweek“. _______________ 169 Псодери. 170 PRO WO 202/396. 171 PRO WO 202/407. 172 Бали Комбетар, Националистичка албанска организација формирана во ноември 1942 година во Албанија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
364 Затоа не треба да чуди загриженоста во Форин Офис и од информацијата на шефот на британските воени мисии во Југославија Фицрој Маклин од 21 јануари 1945 година во која било пренесена изјавата на Јосип Смодлака, повереник за надворешни работи на НКОЈ, за согласноста на бугарската влада “конечно да ѝ ја отстапи бугарска Македонија на Југославија“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
363 На 2 декември 1944 година во Министерството за надворешни работи свое видување на ситуацијата испратил и британскиот амбасадор во Грција Липер.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Извештајот бил составен од Патрик Еванс и претставува продолжение на извештајот од 7 август 1944 година во кој само ги потврдил и ги дообјаснил политичките и воените настани кои се случувале во делот на Македонија под Грција, а посебно односот меѓу Македонците и Грците.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Со вметнување на Титовата изјава во нацрт-предлогот и нејзино прифаќање од страна на Бугарија било договорено потпишувањето на договорот да се изврши на 19 јануари 1945 година во Белград од страна на бугарскиот премиер Кимон Георгиев и претседателот на НКОЈ Јосип Броз Тито.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
8 На 5 јануари 1942 година во СОЕ бил изработен „План за политичка војна на Балканот“ во кој се нагласувало дека Балканот нудел извонредни услови за политичка војна и дека тоа биле услови кои морале да се искористат и да се развијат веднаш ако се сакало да се постигне максимален резултат.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Поаѓајќи од интересот за зачувување на позициите на монархијата во Југославија британскиот премиер кон крајот на декември 1943 година во ВШ на НОВ и ПОЈ го упати својот син Рандолф Черчил со задача да работи на помирување на спротивставените сили во Југославија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Дури не успеала да воспостави контакт со својата база во Каиро.74 Нејзините членови, веднаш по спуштањето, биле откриени од Бугарите, предадени на Германците и од Скопје биле префрлени во Софија.75 Без да биде запозната со судбината на првата мисија втората мисија била спуштена на 19 април 1943 година во штабот на Ѓуриќ кој бил поставен за “командант на Јужна Србија“ т.е. за подрачјето на поранешната Вардарска бановина.76 Откако британскиот оддел на СОЕ во Каиро дознал за фаќањето на членовите на мисијата на капетанот Морган, пристапил кон подготовки за испраќање на друга мисија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Државен архив на Р. Макеоднија, ф. НОБ,к.38. 286 АВИИ,к.234. 287 Ibidem. 288 PRO FO 371/43739 R 21785. 289 PRO WO 202/364. 290 PRO FO 371/43739 R 21785. 291 PRO WO 202/364. 292 Нова Македонија, 9 декември 1944, Сабота,г.1. бр. 11. 3:3. 293 Се однесува на формирањето на Првата ударна бригада на Македонците од делот на Македонија под Грција на 18 ноември 1944 година во Битола. 294 PRO FO 371/43649 R19707/14079/G. 295 PRO WO 202/252. 296 Се однесува на формирањето на Првата македонска ударна бригада од Македонија под Грција на 18 ноември 1944 година во Битола.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Се однесува на баталјонот “Христо Ботев“. 122 Баталјонот “Стеван Наумов“ е формиран на 11 ноември 1943 година во околината на Лерин од делови на Битолскиот НОПО “Гоце Делчев и Преспанско- охридскиот НОПО “Даме Груев“. 123 Третата група баталјони со Главниот Штаб на Македонија, ЦК КПМ и делегатот на Врховниот штаб, според утврдениот план на 31 јануари 1944 година се упати од селото Зборско кон Вардар.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Според книгата на Николаѝ Котев, Воѝна без правила, Британското разузнавање во Бугарија (1939-1945) Издателство на Министерството на страната „Св. Георги Победоносец“, Софија, 1994, се истакнува дека мисијата била спуштена на 15 април 1943 година во близина на Брод на слепо и веднаш биле заробени војниците на V-та армија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во секој случај, напишана е 1948-та, долго е преработувана (познати се три верзии на првиот чин и барем три различни наслови: Рафал, Фролик и, уште почудно, во стилот на повоените американски криминалистички филмови, Нивната дрскост беше славна), ветена, со договорот од 21 октомври 1948, на издавачот Марк Барбез, кој драмата требало да ја објави следната година во списанието Arbalete.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
На пример, Гастон Жили и Пјер Пату во дваесеттите години во Париз го проучувале посебниот вид на апстрактно хаотично движење, што доведе до убави и модерни „фрактални“ слики коишто седумдесеттите години ги правеше Беноа Манделброд во ИБМ.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Сличен систем им помогна на Давид Руел и Флорис Такенс во Париз да го анализираат однесувањето на турбулентните флуиди, и на Едвард Лоренц 1963-та година во Бостон да го анализира хаосот во промените на времето.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Фриденсрајх Хундертвасер е роден 1928-та година во Виена.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Постојат живот и филмови пред филмот за Караваџо, и се одвиваат живот и филмови после електричарскиот “biopic” за маниристот и криминалецот во една иста личност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Модерната поп митологија ионака не се плаши од техно-демоните, бидејќи - што им фали на демоните доколку им служат на Убавината, Добрината и Вистинитоста?! 110 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во дваесеттите години, војната на бандите беше профитабилна тема од година во година, но сетете се дека тогаш немаше телевизиски слики или војна на банди на екран.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Длабокиот звук е циркулацијата на вашата крв”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Работата на секциите обично ја водат личности што имаат голем углед меѓу колегите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со симнувањето на превезите од тоа име, коешто е и знак и симбол и едноставно напишано име, влегуваме во ЛАВИРИНТОТ наречен “екскомунициран уметник, повеќекратен аутсајдер, вљубеник во љубовта како единствен вистински пат до вистината”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Педагошки зборувајќи, „музеификацијата“ може да биде најлесниот начин да се прикаже Бојсовото дело.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Иднината на радиото Секоја година во септември вработените и соработниците на „американската радио-индустрија“, коишто се поврзани во здружението The National Association of Broadcasteres (NAB) се состануваат за да си ги разменат искуствата и да најдат одговори на прашањата што ги поставуваат развојот на медиите, технологијата и проме­ните на пазарот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Една од рачките на џубоксот ја постави избраната плоча на грамофонот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
5. Пред многу години во Чикаго ме замолија да направам музика за двајца играчи кои ги забавуваа гостите на игранката на бизнис-жените одржана во салата YWCA.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако Dancing Ledge, покрај сето богатство од детали за приватниот живот, општествените и културните случувања од педесеттите, шеесеттите и седумде­ сеттите години во Англија, за желбите, соништата, први­те филмови и успеси, претставува колажирана слика на борбата за право на филм за Караваџо (во 1986 г. из­лезе и преубава сликовница Џармановиот Караваџо, која претставува луксузна документација за сите фанови на дуетот Караваџо-Џарман), книгата The Last of Eng- land е документација на трудот околу раѓа­њето на истоимениот филм, исказ за крајот на дека­дата, за загубата на илузиите, животот со вирусот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сите овие нешта ги дискутиравме заедно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас бев воден од фактот дека Бојс остави одредени дела и овие дела беа со години во истата состојба, тие останаа зачу­вани.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во 1933 год. тој дебитирал со расказот “Нашиот поет“ во битолскиот весник “Јужна стража“.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Со години во него се крти и се руши мајсторската гордост.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Само за последните шест-седум години во гратчето се сменија тројца господари.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Поинтензивно почнал да се занимава со пишување во гимназиските години во Битола, учествувајќи активно во литературната дружина при Гимназијата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога поминаа најубавите години во животот, кога израснаа бајчињата во човечиња - машкото во мажиште, женското во женче полично од мајка си?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Откако беше исфрлен од Универзитетот и мина мачни години во егзил и в затвор, кога се врати, му дадоа да работи во тогашните библиотеки.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Чекореше низ скалите на времето, од ден во ден, од месец во месец, од година во година, од век во век...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тоа е, како што самиот изјави на собирот на историчари на уметноста минатата година во Courtauld институтот, слика за „гужвите и архитектурата... огромно богатство, блескавост, предмети, светло... еден вид насликана енциклопедија на човековото движење, на материјалните животни задоволства, каде темата е периферализирана“.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Денес постојат многу синтетички опијати какви што се петидинот и метадонот, најчесто препишуван супститут на хероинот. 1992. година во Велика Британија се регистрирани 25,000 зависници на опијати.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
ГРИНАВЕЈ: Покрај тие влијанија („Седмиот печат“ на Бергман, Ален Рене со филмот „Минатата година во Мариенбад“, Борхес... - заб. на прев.), од практична страна, не знаев како да почнам и бев во недоумица, како многу луѓе што денес ги среќавам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Неговата прва изложба, во 1951 година во галеријата Лео-Матис му донесе парични средства, кои тој ги искористи за патување во Тола, на брегот на Карпиското Море.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Историја: За прв пат почнале да се употребуваат во педесеттите години во Соединетите Држави.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
БИОГРАФИЈА Фернандо Ботеро е роден на 19 април 1932 година во градот Меделин во колумбиските Анди.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Се разбира дека тоа не е сѐ. Социјализмот во мојата претстава почнува некаде од некои газиени ламби, со право на одвај четири тетратки во годината во гимназиските клупи и со многу транспаренти и пароли против студот; со први куси панталони од излитено вејничко ќебе што ќе ги облечеш одвај на твојата шеснаесетта година за да прошеташ низ полето што сѐ уште потсетуваше како да е „во војнички цокули обуено...“
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Како дополнителен заштитен механизам во иднина умесно би било да се воведе и одредена санкција (глоба) за работодавачот доколку не го запази овој и онака предолг временски рок; б) кај видовите на договор за вработување (на неопределено и определено време) најпрво дојде до дефинирање на поимите работник на определено време – „лице со договор за вработување склучен непосредно помеѓу работодавачот и работникот, каде што истекот на договорот за вработување е определен од објективни услови и тоа доаѓањето на одреден датум, завршување на одредена задача или појавата на одреден настан“ и работник на неопределено време – „лице со договор за вработување на неопределено време“ (чл. 2 од ЗИДЗРО/ септ.10), а се додаде и нов појаснувачки став дека оној договор за вработување во кој точно не е утврдено времето за кое е склучен истиот, ќе се смета за договор за вработување на неопределено време (чл. 7 од ЗИДЗРО/септ.10); в) со измените од јануари 2012 година се предвиде дека наместо дотогашната обврска на работодавачот да го чува договорот за вработување во работните простори каде што работи работникот, по ново тој тоа треба тоа да го стори во своето седиште (чл. 2 од ЗИДЗРО/јан.12); г) содржината на договорот за вработување претрпе три измени, една позитивна, а две на штета на работникот: 18 ● со измените од септември 2010 година во чл. 28 се додаде нов став кој предвиде обврска на работодавачот во договорот за вработување да мора да вметне одредби со кои ќе го информира работникот за ризикот кој го носат работните места, за посебните стручни квалификации и познавања, како и да го информира за ризиците кои согласно законските прописи би можеле да настанат на тоа работно место (чл. 10 од ЗИДЗРО/ септ.10); ● диспозитивната норма која им даваше можност за избор на „договорните страни“ да се повикаат на закони, колективни договори и акти на работодавачот при решавање на одделни прашања, доби нова формулација со обврзувачки карактер, односно сега при решавање на овие прашања двете страни треба да се повикаат на овие акти и договори, но само онаму „каде што е соодветно“!? (чл. 10 од ЗИДЗРО/септ.10); ● се воведе нов чл. 28-а кој ги регулира измените на договорот за вработување.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
2. Останати промени 131 Со изменувањето и дополнувањето на овој закон од 2012 година во областа на трудот се воведе нова евиденција на корисници на јавни средства од Агенцијата за вработување на РМ, а дополнително се промени начинот на евидентирање на невработените лица кои се евидентираат според начинот на барање работа, при што сега се врши селектирање на оние невработени лица кои активно бараат работа и се регистрирани во Агенцијата за вработување на РМ, а во засебна евиденција се евидентираат пасивните баратели на работа (чл. 1 од ЗИДЗЕОТ/12).132 Исто така, кај овие новововедени евиденции беа утврдени и видовите податоци кои тие задолжително треба да ги содржат (чл. 3 и 4 од ЗИДЗЕОТ/12).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Во дефиницијата на овие два вида вработување, заедничко е што може да се склучат на неопределено или определено време со пократко работно време од полното работно време, согласно со ЗРО или прописите за професионална рехабилитација и вработување на лица со инвалидност и на работно место што е оддалечено најмногу 2 часа возење со јавен или превоз организиран од работодавачот од местото на живеење на лицето до местото на работата и назад, односно 1 час за невработено лице кое живее самостојно со дете на возраст помало од 15 години во рамките на заедничко домаќинство.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
А за црковниот Собир што се одржа истата таа година во Цариград и на кој како битолски претставител присуствуваше Тодор Кусев, белградскиот весник „Јединство“ од 19.5.1871 г. ја донесе следнава дописка: „Цариград, 7 мај.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во 1878 година во Македонија избувнува Кресненското востание, кое, зашто нема поткрепа однадвор, каква што имаа востанијата на другите балкански народи под османлиско ропство, српските, грчките и бугарските, бидува задушено.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Учествувале и во бугарското Априлско востание, во Руско-турската војна од 1887-та, кога и биле одликувани од бугарското кнежество за покажаното геројство, во македонското Кресненско востание 1878-та, кога по задушувањето на востанието, одново се вратиле во Бугарија за да ги изгубат животите во 1885 година во односната Српско-бугарска војна.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Изграден е речиси со голи раце големиот кинески ѕид на Балканот, со безброј жртви кои како некогаш пред повеќе илјади години во царството Кина, со вградени долги тунели во дното на пругата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А.А., за мене неочекувано го замени вообичаено негативниот пристап со неутрално, реално претставување на православната компонента во албанскиот идентитет: - Христијанското албанско православје и покрај тоа што постои уште од I век од новата ера, првата православна литургија на албански јазик се одржала во Бостон, во државата Масачусетс (САД) во 1908 година во редот на група албански емигранти предводени од албанскиот преродбеник Фан Ноли (1882 – 1695), подоцна делегат во Лигата на народите, архиепископ на независната Православна црква на Албанија, а во еден период и премиер на Албанија, врвен поет, преведувач на Шекспир и Сервантес на албански јазик.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Искушението станува големо за читателот: дали да се впушти во имагинацијата на еден автор, како и во перипетиите кога го водат во 1979 година во сталинистичка Албанија, на возраст од триесет и шест години, во составот на една културна делегација од Македонија?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И еве сега „Фајар” во Париз ја објавува и третата книга на Луан Старова романот Атеистички музеј, (Le musée de l` athéisme), во кој авторот ни претставува еден трагичен запис за неколкуте пеколни денови од патувањето во пролетта 1979 година во Албанија на Енвер Хоџа, кога сакал да ја види својата родна земја, тогаш сѐ уште во јаремот на сталинистичката ортодоксија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Полемиката придонесе Коница да се запознае со Гијом Аполинер и да остане десетина години во преписка и во книжевна соработка.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мене тоа ми се случи во почетокот на летото на 1993 година во провансалскиот град Арл во Франција каде што престојувував во еден мал преведувачки Вавилон, во еден мал дворец, заробен од вековната тишина.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но Фаик Коница придонесе со своето дело, особено со своето француско-албанско списание „Албанија”, издавано во тек на десет години во Брисел и во Лондон, по долготрајното отоманско време во Албанија да надвладее влијанието на европската култура и цивилизација.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Како што некогаш Татко во Цариград се најде во Света Софија, симболот на преобраќањето, така јас ќе се најдам, по многу години во драмата на враќањата, пред симболот на идеолошкото за време на претходните преобраќања, албанскиот Атеистички музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ставена во 1976 година во Уставот под одговорност на државата, „атеистичката пропаганда” ќе биде аргументирано оспорена.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
По многу, многу години во родната земја оживува мојот сон од детството во земјата преку границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тоа беше периодот кога тој ги почна своите истражувања за “Невестата и додворувачите” - тема што ќе го преокупира следните 15, 16 години. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 107
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Подоцна, кога во едно интервју Дишан го коментираше ова патување објаснува дека патувал во главниот град на Баварија во посета на еден сликар на крави кого го запознал пред неколку години во Париз.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сите овие години во циркусот се обидував да направам копија, да се сетам на сите стихови од песните, но тоа беа безуспешни обиди; постојано, всушност јас пишував нешто ново, нешто додавав, некаде пак одземав, оти не можев да се сетам на сите тие нешта; и конечно, се откажав од таа целосно бесполезна и луда работа: создавање копии сосема верни на оригиналот).
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А, кога зборуваме за геј-порнографија, поуката што ја извлеков од Мелвил сега сјајно, иако не сакајќи, ја илустрира упадот на Крис Ворд од 2008 година во каубојското порно, До последниот маж (To the Last Man), „вестерновски еп“ во кој сижето е наточкано со низа драматични убиства – нешто ново во геј-порното – небаре ништо помалку од тоа не можело да ја гарантира машкоста на машките ликови кои на платното имаат секс еден со друг. (Ворд, меѓутоа, објавил и ненасилна верзија од филмот за оние поситничави или морално построги гледачи, кои си сакаат геј-сексот да им биде машки, но не баш до точка на убивање).250 ‌Поларноста на настраниот сензибилитет и на сексуалната желба ги потсетува тие што учествуваат во машката геј-култура дека се неизбежно заплеткани во родовите вредности, еротски дихотомии и други општествени значења.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Убиство е токму она кон што ќе ве доведе целосното отсуство на кампот. ‌Истава поента одново ја изнесе Рајнер Марија Фасбиндер, во својата филмска адаптација на Керел (Querelle) од Жан Жене, роман што само оди чекор понатаму во трансформацијата на Мелвиловата приказна од морална порнографија во геј-порнографија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во 1956 година во Norfolk, Virginija, талкајќи низ една книжарница, налетав на едно издание на Evergrin Review, во тоа време еден од првите предвесници на Beat сензибилитетот.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Овој концерт ѝ го посветува на една особа од овој град што ја сретна пред две години во Париз и никако не ја заборави.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Воениот оркестар свири маршеви, владиците и даскалите држат говори, а месните, сега малобројни шегаџии и во одминати години во спомен на Павлос Mелас тивко потпевнуваат една од песните што пред многу години ги пееле шегаџиите од околните села: Е, ре Павле, ре Павле, Паметвиш ре Павле, Кога се криеме о ена воденица О која најдоме ена вдовица, Која ни даде биеница И му трнаме по ена палица?....
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тука во Перењас, а веројатно за полесно да се изговара е запаметен како Прењес, сместен на крајот од оваа котлина, која гледана од горе, личи на огромен казан, пред шеесет години во бараките, коњушниците и магазините на напуштената некогашна италијанска воена база ги беа сместиле нашите, а јас Прењес го запаметив на поминување.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со години во себе ја носев големата желба да одам во Корча и на тие луѓе на нивниот јазик да им речам - faleminderit и на мојот: благодарам!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Си спомнувам, тоа беше некаде крајот на август 49 година во Прењес.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тој ден месец и година во попладневните часови од одредот што изгина, само двамина мажи, партизани, борци на Демократската армија на Грција, го бранеа ридот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Секоја година во исто време цела недела јурат патнички автомобили, автобуси и коли со државни ознаки придружувани од луѓе на безбедноста.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Другите лежеле близу една година во “Еди-куле“ и потоа биле ослободени.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
При крајот на март 1903 година во Солун биле собрани следниве гемиџии: Јордан Попјорданов - Орце, Коста Кирков, Димитар Мечев - Мечето, Павел Шатев (Ѓорѓи Манасов), Владо Пингов, Илија Трчков, Георги Богданов, Марко Бошнаков и најмладиот во Кружокот, Милан Арсов.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Меѓутоа, тој е прифатен од нашиот народ и сметаме дека не би требало да се менува. ________________ * Јован Павловски објави во “Нова Македонија“ опширен текст под наслов “Гемиџиите“, почнувајќи од 25 јануари 1980 година во продолженија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во април 1906 година во Еди-куле пристигнале две групи затвореници кои во извесна смисла се разликувале од другите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во септември 1881 година во Цариград бил свикан состанок од претставници на европските кредитори, на кој требало да се пронајдат форми и средства за враќање на дадените кредити.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во 1897 година во Солун дошол велешанецот Јордан Шурков, кој извесно време живеел во Пловдив, каде што се запознал и ги прифатил социјалистичките погледи.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Токму во март 1902 година во Женева, од некој богат Англичанец добил 50.000 франци.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во 1896/97 учебна година во Солунската егзархиска гимназија учеле Јордан Попјорданов, Коста Кирков, Георги Богданов, Тодор Органџиев и други.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
„Немојте да се ставите во положба на д-р Христо Татарчев, Христо Матов и други обвинети, коишто во 1901 година во судот, и покрај сите факти за нивното учество во МРО, не признаваа и тврдеа дека за првпат слушаат за постоењето на Организацијата“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Борхес избра да умре во Женева.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во 1948 година почнува да студира уметност, и својата прва самостојна изложба ја има 1949 година во Њујорк. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 236 ЛАРИ РИВЕРС МАЛ КАТАЛОГ On the phone I, 1981, акрил на платно, 48x35 Margina #32-33 [1996] | okno.mk 237 Lampman Loves It, 1966, плексиглас, сликано дрво, и светилки, 10x65 okno.mk | Margina #32-33 [1996] 238 America's Number one Problem, 1969 конструкција со мешана техника, 26x20 Margina #32-33 [1996] | okno.mk 239 Homage to Picasso,1974, колаж на хартија, 22х30 Cezanne Stamp, 1963, масло и креда на платно, 42x54 okno.mk | Margina #32-33 [1996] 240 Now and Then, 1981, масло на платно, 76 1/8 x 80 1/2 Margina #32-33 [1996] | okno.mk 241 МАРГИНА ДЕКЕМВРИ ИДИОТИЗАМ ВО УМЕТНОСТА УМЕТНОСТ И КОМПЈУТЕРИ СВЕТСКА ЛИКОВНА СЦЕНА ТИМОТИ ЛИРИ 2 АМЕРИКАНСКИ РАСКАЗИ 2 okno.mk | Margina #32-33 [1996]
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во својот “Автобиографски есеј”, 1970-та, тој напиша: “Ја познавам женева многу подобро од Буенос Аирес, што лесно може да се објасни со фактот дека во женева нема две раскрсници што се слични, па човек брзо ги воочува разликите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Секој ден шетав крај таа зелена и ледена река, Рона, која минува низ самото срце на градот, а ја премостуваат седум сосема различни мостови”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но споменот на тие години во женева времето и заборавот не ги беа уништиле, ни од далеку, туку беше жив во Борхесовото паметење, па дури стана и драга област на втората татковина.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој раскажуваше, ние црвенеевме, а Берта Ауербах сигурно веќе имаше решено уште таа вечер да му каже на овој млад човек дека ја откажува нарачката за семејните портрети.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тој таа вечер раскажуваше бесрамни нешта, кои се премолчуваа во секој дом и во секое друштво кое не припаѓаше на самото дно на општеството; дури и кога пријателите на Берта се обидуваа барем малку да го насочат разговорот на друга страна, па го прашуваа за тоа каде ги направил првите слики по нарачка, тој зборуваше како на петнаесет години во некоја јавна куќа насликал неколку актови на ѕидовите, а потоа раскажуваше што сѐ правел таму освен што сликал; го распрашуваа кого портретирал изминатите години, а тој ги набројуваше портретите на сопругите на месарите, банкарите, докторите и професорите, и помалку зборуваше за портретите, а повеќе за тоа што сѐ правел со портретираните.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ме погледна зачудено Масим, синот на стрико Бојан, ја подотвори устата во чудо, ги ококори очите и прекорно ми рече: Какво писмо ти пратил татко, кога тој почина пред една година во Домот за старци во Катланово, го погребавме по сите обичаи на градските гробишта, му правевеме помен на четириесеттиот ден и парастос на годината од умирањето?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Од година во година таа станувала средиште на многу сказни и приказни.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тие ја составија во Бугарија основата на работењето во полза на Македонија. 117 „Гркоманите” во Белград од година во година се зголемуваа со нови „гркомани” и „бугаромани” но и едните и другите внатре во Србија мачно се преобрнуваа во „србомани”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тој во времето на поминатите негови години во Србија се наоѓал под влијание на цел ред околности што отсуствуваат во Бугарија и затоа неговите погледи се разликуваат од погледите на оние што се образуваа само во Бугарија и се слободни од цел ред преземени мисли и предрасуди.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Не беше тоа којзнае какво јавно читање затоа што станува збор за читање на час по литература во прва година во гимназијата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во таа самотија за која не беше создадена, оти куќите се градат од луѓе за да бидат полни со луѓе, нејзините празни соби се полнеа само со сеќавањата на сите тие години во кои ги живееше животите на своите сопственици.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Таа година во продавниците, кои пресушија како плиток бунар, секоја недела немаше по нешто.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
По овие три-четиринаесет години во политиката, тој, од друга страна, добро знаеше дека во меѓународните односи не може да се потпира на некои категории што имаат емотивен или емоционален карактер.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Коле Чашуле бил член на комунистичката партизанска група која го кренала македонското востание против бугарскиот фашистички окупатор на 11 октомври 1941 година во неговиот роден град Прилеп.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Роден е 1921 година во Прилеп.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ми ги украде годините во цутот на младоста...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Евгениј Попов - автор сé уште надежен, но веќе далеку од млад.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Се сретнува во: повеќе современи руски антологии, различни весници и списанија, во изборот на “Кратка руска алтернативна проза” што се појави минатата година во издание на “Темплум”...
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Змејко ниеднаш не чувствуваше дека му недостасува нешто, кога имаше една таква жена, како Мара, еден таков син, кој на крајот од секоја завршена година во гимназијата во градот носи сведоштва со одлични оценки и по некоја книга награда, но Мара ниеднаш не се ослободи од сенката на таа тага.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И тоа, кибрит кој, најверојатно, заскитал пред многу години во темниот автомобил, кој не знам ни како се вика зошто не ми е важно.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тој - единствен син на мајка, без татко, таа - полна љубов, ама јалова, набркана од свекрвата зашто ни по осум години во шталата дете не заплакало.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И веднаш си правам филм за тоа како ќе изгледаат викендите по десет години во некое село на периферијата од градот, во мала баракичка Хот и Хот и двор, не поголем од триста метри.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Некаде во септември 2004 година во неделникот ЕГО почнав да ја пишувам колумната Филтер Југославија, под псевдонимот Мирко и Славко factum est.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Денес сме во војна! - Каква војна бе, нели зборот беше дека ќе живееме сто години во мир?
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Во 1986 година во сообраќајна несреќа загинуваат фронтменот на бендот Дражен Ричл и басистот Алјоша Буха.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Да, одиме на Нови Години во ресторани, фрламе пари за прослави по кафичи и таму јадиме мезе кое го спремила женската на келнерот, се пијаниме ко гојда, а на полноќ палиме петарди како недоветни.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Црвена јабука е формиран во 1985 година во Сарајево.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Годината во која што е роден според учениот свет е периодот во кој што некогашната СФРЈ го достигнува врвот на економски стандард, општествен, културен и многу други видови на развој.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Оној негов дедо или дедо на дедо му се викал Парамон и, како сите од тоа време во Кукулино, бил умен и со две очи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа биле студени години во кои сиромаштијата под планинската црногорица му плаќала на султанот данок со крв, кога делии со зелени чалми ги собирале машките деца и ги носеле во булук кон Стамбол и кон Едрене, таму да ги потурчат, да ги научат да бодат со копја и да сечат со синџири, и самите подоцна, како брадести јаничари искитени со шарени перја и натоварени со топузи и криви сабји, да собираат нов данок во крв и да се борат против ајдутите во чии чети бил и Парамон Мечкојад.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Таа година во средината на март, летото беше цапнало со едната нога.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Знаете, од факултетот преку студентска размена ми понудија мене и на неколку студенти да заминеме една година во Америка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Боледува од туберкулоза и умира во својата 41 година во еден санаториум во близина на Виена.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во 1976 година во говорот на Универзитетот во Сантјаго де Чиле, му дава извесна поддршка на диктаторскиот режим на Пиноче, што предизвикува огорчени реакции во целиот свет.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Играла, пеела со маријачите, се напила повеќе од потребното и, во лоша состојба и со задоцнета грижа на совест, на полноќ тргнала да го бара Сатурн.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Меѓутоа, откако поминаа две долги години во кои се обидуваше да ја заборави, едно утро се врати во својата сиромашна соба и ја најде како спие на каучот, со круна од цветови од портокал на главата и со долг мрежест превез во бела боја врз лицето, каков што носат невестите на венчавка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Романите и расказите на Франц Кафка се израз на отуѓеноста, на осаменоста и на анксиозноста на современиот човек, проекција на противставените односи меѓу моќната, нехумана и тоталитарна држава (секоја институција на власт и авторитет, држава, политичка, црковна, семејна) и немоќната единка (обичниот човек).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Негово прво објавено дело е поетската збирка Жар за Буенос Арис (1923).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пред десет години во Романија живеел мал, мирен човек.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Минатата година во библиотеката на Quorum му беше објавена првата книга „Glasovne promjene”, од којашто ние преведовме неколку песни што ги сметавме значајни (во, да речеме, „(авто)поетичка” смисла, како, на пример, песните Повик, Carmina, Paperwork; или во некаква „политичка” смисла, како на пример песните На ова место и Далечина) за нашево списание и нашиот контекст.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се самоубива 1940 година во Париз по влегувањето на германските трупи.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Peter Krieger ЕКСПРЕСИОНИЗМОТ - ПОЧЕТОК НА МОДЕРНАТА ВО ГЕРМАНИЈА (краток преглед на дејствувањето на групата „Brücke”) Зборот ‘експресионизам’ како поим на стил во Германија прв пат е употребен 1911 година во каталогот на берлинската сецесија за еден прилог за француски уметници од Матис до Пикасо, а почнувајќи од Херварт Валден, покривајќи ја целокупноста на сите модерни струења.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Завршувајќи ги последните две години во RISD, Frere-Jones го поделил времето на работењето во Бостон, во Фонт Бирото, каде се нафатил на задача целосно да го развие фонтот на водечкиот дизајнер на фирмата Nevill Brody (фонтот бил наречен Harlem и Tokio) и вториот дел, „работење на тези”, серија експериментални фонтови или како ги нарекува тој „возови на мислата, на кои работев неколку години”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Во Скопје, 28.6.2012 Билјана Билјановска Белешка за авторот Вероника Костадинова е родена на 8.9.1974 година во Кавадарци.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Седна на креветот, и со огромно нетрпение го искина од страна, ги прочита првите две реченици и издиша разочарано: „Госпоѓице Јовановиќ, по повод модната ревија на интернационално познатата белградска стилистка Исидора Перуниќ, која ќе се одржи на 12 Мај оваа година во офицерскиот дом со почеток во 20 часот, потребна ни е помош.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
По војната во Персискиот Залив, САД го поттикнуваат Израел да учествува во мировна конференција.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Земјата живееше неколку години во лажен сон. Немаше кој да ја разбуди.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој ќе направи сѐ никогаш да не се реализираат договорите од Осло.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој всушност ги повторуваше зборовите изречни пред триесет години (1968 година), кои беа пречекани на нож од еврејска и палестинска страна.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мина три затруени години во кафезот на заробената слобода.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со овие неизбежни мисли за сјајот и бедата на владеењето во нова Картагина, во која стариот Југурта ги завршуваше своите последни години во својот златен кафез, се доближувавме кон Добриот `рт, на долго очекуваната матанѕа...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Махмуд Дарвиш беше во средиштето на вниманието во Струга и Охрид, се сеќаваше на враќањето на Рафаел Алберти, во 1978 година во Струга, во годината во која како да славеа две враќања од егзил во поетската република во Македонија, со големиот шпански маг Рафаел Алберти.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На палестинскиот запад ништо ново: војна и мир, па мир и војна!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јасер Арафат во својот живот-легенда, ширејќи ја вистината за Палестина во планетарни димензии, се чини на крајот стана конечна жртва на своите утописки илузии дека ќе владее во слободна Палестина, минувајќи неколку години во Рамалах, во својата Газа, во едно парче на Палестина, како во вистински кафез на слободата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јасер Арафат лично бараше југословенскиот амбасадор прв да му ги предаде акредитивните писма со кои јас бев од Претседателството на СФРЈ именуван како вонреден и ополномоштен амбасадор при државата Палестина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Арафат и официјално напуштајќи го својот сон за создавање на една обединета и демократска држава за време на својот говор пред претставниците на Обединетите Нации во Њујорк, во ноември 1974 година, ќе предложи создавање на една мини-држава во Трансјорданија и Газа, со реципрочно и симултано признавање на Израел и Организацијата за ослободување на Палестина, да преговара со преставниците на еврејската држава во рамките на една меѓународна конференција, под закрилата на ООН и големите сили.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXIII Не затворај ја вратата Не губи се во заборав... Махмуд Дарвиш Во моите дипломатски години во Картагина, како амбасадор во државата Палестина, како и во Тунис, беа од посебно значење во формирањето на претставата за Палестина, за нејзината борба за признавање и независност, за нејзиното движење на чело со Јасер Арафат, за личноста, животот и поезијата на Махмуд Дарвиш, овековечени со нашата прва средба во Струга, во август 1978 година, а потоа и со нашето долговечно и ненаметливо пријателство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Со години во себе ја потиснував прикаската за годините минати крај Јасер Арафат во Тунис, не сакајќи да се препуштам на професионалната дипломатска индискреција за сметка на писателската вокација.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најпосле зедов слобода и му реков: - Долги години, по нашата средба во 1978 година во Струга, на еден посебен начин се приврзав за палестинската поезија, за вашата посебно.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ги минуваше последните денови како заточеник на слободата, осамен во својот престол, следен од повиците на своите верници: Маченик, маченик, маченик...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Турците не можеа да го разберат барањето на Бургиба кој дојде во 1968 година во приватна посета за да ги однесе самиот посмртните останки на Ханибал, верувајќи во својот неприкосновен меѓународен авторитет.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пролетта 1985 година, кога Израел ќе ги бомбардира позициите на ПЛО во Тунис и седиштето на Арафат, Хабиб Бургиба, во налет на бес ќе побара прекин на дипломатските односи со САД, макар што крај својата работна маса ја држеше сликата на американскиот претседател Роналд Реган.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Додека трае мајкината грижа за своето чедо без оглед на годините, размислував завршувајќи со читањето на писмото, тоа свесно или несвесно ги живее најубавите, најбезгрижните години во животот, животот добива поголема смисла...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И еве ме сега кон крајот на декември прд нов предизвик, откако на 15 ноември 1988 година во Алжир симболично од Палестинскиот национален совет, со прогласот кој го напиша поетот Махмуд Дарвиш, е прогласена Независната палестинска држава, чиј претседател станува Јасер Арафат...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И кога времето на Хабиб Бургиба завршуваше во мит, новиот владетел Бен Али, го посетуваше стариот владетел, во една пригода го донесе и во картагинската палата, но тоа се случи многу подоцна...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но кој можеше да замисли дека оваа војска ќе заврши за неколку години во братоубиствено урнување на земјата (со стотици илјади убиени невини луѓе, со милиони обездомени) која требаше наскоро да ја претставувам и за која како да бевме во еден вид жртвувана патрола.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бев среќен што можев во еден убав повод, каков што ретко дарува судбината, да го сретнам повторно по многу години Махмуд Дарвиш на бреговите на Охридското Езеро, роден на другиот брег на ова езеро, кое го сметав како дефинитивна татковина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Враќањето на израелските лабуристи на власт во 1992 година го олеснува склучувањето на тајно водените преговори првин во Осло, а потоа и потпишани на 13 септември 1993 година во Вашингтон, по меѓусебното признавање на Израел и Палестинската ослободителна организација, како и започнувањето на преговорите за создавање суверена палестинска држава покрај Израел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Низ една таква визија сакав да го согледам и времето на дипломатските години во Тунис.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Го почитуваше Ататурк, но вистински култ гаеше кон Ханибал.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јасер Арафат го повторуваше во нови варијанти повикот што беше го упатил на 13 декември 1988 година во Женева, пред американскиот амбасадор, во Палатата на нациите до своите Палестинци: Повелете, да склучиме мир со чесните!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се запознав пред неколку години во Струга кога присуствуваше на една од седниците на Советот на Струшките вечери на поезијата. Се поздравивме.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Животот, личноста и борбата на Јасер Арафат не можеше да се сведат на никакви шеми на владетелите кои успеале да го оттргнат својот народ од колонијалната зависност и до крајот на животот, да се сметаат како пратеници на Бога во доживотното владеење.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во декември 1987 година започнува Првата Интифада.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Историскиот компромис, и покрај сите ветувања, никогаш не се оствари, ниту по воениот судир од октомври 1973 година, кога во декември истата година во Женева се одржа мировната конференција која можеше да му даде легитимитет на историскиот компромис.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Судбината на Бургиба можеби сама по себе не би зазела посебно место во овие записи за минатите дипломатски години во Тунис и во Франција, доколку не се работеше за една од централните харизматични личности во светот кои на посебен начин го обележаа минатиот век, епохата на борбата на колонијализмот и неговиот пад.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Последната средба со поетот Махмуд Дарвиш ја имав кон крајот на 2007 година во Струга кога тој се овенча со поетскиот Златен ловоров венец на поезијата, вредувајќи се меѓу поетските великани во светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во доцните години на животот, амбасадорот Петер Себастијан, минувајќи ги пензионерските години во Санта Фе, на еден туниски историчар-истражувач, ќе му нагласи дека ја употребил сета дипломатска моќ за да го предомисли Бургиба да ги прекине дипломатските односи со САД, по бомбардирањето на палестинските позиции во Тунис...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се сеќавав на зборовите на Махмуд Дарвиш изречени на истото место крај Охридското Езеро, во август 1978 година, на Струшките вечери на поезијата, кога заедно со други врвни палестински поети, беше дојден по наредба на самиот Јасер Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Меѓутоа, ова беше круна на неколкугодишните интензивни односи што ги имав претходните три години во Тунис со самиот Арафат, потоа со неговиот министер за надворешни работи Фарук Кадуми, потоа со Абуд Ијад, Абу Хол и други врвни водачи на генерацијата палестински борци за слободата на својот народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И оттогаш останав во трајно и ненаметливо пријателство со Махмуд Дарвиш, посебно со неговата судбина, која на одреден начин ме следеше и во моите дипломатски мисии, посебно како амбасадор во државата Палестина, која постоеше посилно во надежите на нејзините поданици отколку во реалноста...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
VIII Живеејќи со години во далните источни предели, бев постојано соочен со почестото верување на луѓето во фаталноста, во судбината, во зборот мактуб (беше пишано, во слободен превод), што го слушав постојано, во различни конотации, во зависност од настаните со кои се соочуваа луѓето, судрени со тешкотиите кои им ги донесуваше животот пред вратите на пустината.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше тоа чудесна, тивка солидарност, како дел од нејзината молитва ...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Големиот палестински поет Махмуд Дарвиш, мојот дамнешен пријател ми остана последната жива врска со Арафат, да ми сведочи за него, за нивното политичко разидување, сѐ до времето кога го изнесоа на смртната постела од бетонскиот кафез-резиденција...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Случајот сакаше, во низата вообичаени куртоазни и работни посети, кои почнува од посетите на министерствата, првата средба да ја имам со тогашниот државен секретар во Министерството за внатрешни работи Зине Абедин Бен Али, наследникот на врховниот борец Бургиба, главниот извршител на медицинскиот државен удар во ноќта на 6 ноември 1987 година во претседателската палата во Картагина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Трагичните терористички атентати од 11 септември 2001 година во Њујорк ќе бидат повод тој да отвори војна против до вчера признатата Палестинска ослободителна организација, да ја прогласи за терористичка.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така Југославија постоеше тие години во инерција.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
При првата средба во Струга, со доверлива искреност, која мигум се воспоставува, сведочеше за неговиот егзил, за првите минати години во Галилеја, за трагичната 1948 година, кога по нападот на Израел, ќе го доживее крајот на рајот на детството и ќе започне неговиот егзил, кој ќе трае до крајот на неговиот живот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Поминаа многу години во судири, жртви и нови недоразбирања.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Камилски не можеше да верува дека бројот на позајмените прилози од турскиот јазик може да биде толку голем, макар што нивниот број во употребата постојано се намалува во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко се насмеа, а Камилски му рече дека тоа е неговиот таен дел на библиотеката, во која некогаш криеше книги поради кои можеше лесно да настрада, па наместо во библиотека да се минат неколку години во затвор.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Оваа книшка што ми ја донесе од Париз не е само со непроценлива библиофилска вредност, објавена пред стотина години во Цариград, туку таа има и други вредности.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Султанот Бајазит II ќе ги отвори широко вратите на својата земја за прогонетите шпански Евреи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Малку беа спокојните години во Татковиот живот по балканската семејна одисеја, запрени засекогаш во нашата двокатна куќа со убав истурен чардак, градена според урнекот на градбите на османскиот цариградски стил, среде неколкуте такви куќи, задржани во овој град, познат во античките римски времиња како Скупи, а на крајот како Скопје, крај бујната река Вардар што се влева во блиското Средоземно Море.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски располагаше со студијата на Петар Скок, Restes de la langue turque dans les Balkans, објавена, во белградската Меѓународна ревија за балкански студии во 1934-1935 година, подоцна успеа да го најде штотуку излезениот речник во 1957 година во Сараево на Абдулах Шкаљиќ, Turcizmi u narodnom govoru i narodnoj knjizevnosti Bosne i Hercegovine, во кој биле обработени осум илјади турски заемки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На 27 август 1903 година во неделникот Аполинер ќе го објави прилогот Борбата против француските зборови во Германија, во времето на разгорот на полемиката за прифаќање меѓународен јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски при својот последен престој во Париз најпосле кај париските букинисти ја најде и долго бараната студија на Андре Мазон Lexique de la guerre et de la revolution en Russie (1914-1918), Лексиката на војната и Револуцијата во Русија (1914-1918), издадена од издавачот крај Сорбона Оноре Шампион.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
За Камилски зборот филан и цитатот на Андре Мазон, најден како француски војник на Источната Армија во Корча, извлечен од неговите балкански документи, односно неговата книга Contes slaves de la Macedoine sud occidentale (Словенски приказни од југгозападна Македонија), објавена 1923 година во Париз, ќе бидат од посебно значење и тој на одделен потсетник запиша за да му го изложи на Татко како посебно ова прашање при скорешната средба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко, кој беше внесен со години во пишувањето на Историјата Историјата на Балканот низ падовите на империите и посебно внимание му посвети на периодот на османското владеење на Балканот, авторитетно се надоврза на заедничкиот став.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Никој не можеше да поверува дека ова навидум банално прашање за османскотурскиот јазик на баба Хазбије во семејството што го одгледа и подигна, со текот на годините нема да престане да нѐ следи во текот на долгите години во туѓина, Татко посебно.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Османскиот патописец Евлија Челебија, кој го посетил Скопје во 1660/61 година во своите записи тврдината Кале ја опишува како цврста и силна со двократни бедеми.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Француската Источна армија, во 1914 година во блискиот град Корча, пред сѐ, од стратешки воени причини, ја зазеде Корча и тука формира мала Корчанска република, посади преку ноќ мали европски институции во доменот на администрацијата, судството, здравството, даночната политика, по зазор на француските институции.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски го следеше Андре Мазон на неговиот пат по учеството на балканскиот фронт на француската Источна армија, кога во 1918 и почетокот на 1919 година во Русија во времето на пролетерската револуција беше најден во мисија да го набљудува и проучува рускиот јазик во новите услови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со декрет од 30 март 1492 година во чудесната палата Алхамбра во Гренада е објавен декретот за прогонството на шпанските Евреи низ Европа и Медитеранот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Продолжува соработката помеѓу Мустафа Кемал и Али Фети, зачната уште во 1900 година во Битола, како соученици во битолската Воена гимназија, ткаена во пресудните децении во создавањето на нова Турција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Али Фети ќе го мине периодот од мај 1919 до јули 1929 година во затвор во Малта.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Рубина Фаин! Минато, заборав! Во едно гратче на Пиринска Македонија во куќата на В. лежеше пред триесетина години во стара книга со Пушкинови стихови писмо упатено до Белгиецот Едвард Жорес и потпишано само со иницијалите Р.Ф.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
2. Текот на основното дејство се одвива во ноќта меѓу 29 и 30 март, на една година пред годината во која се чита романот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кој се нафаќаше да издржи десет години во гардата, како награда добиваше ќуп злато.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Одлежа две години во логорот Нов човек, сместен на пустиот езерски остров, што се наоѓаше на триесетина километри од градот каде заедно израснаа со Александар.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Гардата постојано беше подготвена да прима нови членови и секретаријатот секоја година во мај организираше кампања за регрутација на потенцијални гардисти.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Тие можат да го држат со години во самица, можат да го испратат во работен логор, можат да го ослободат за извесно време, како што правеа понекогаш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Да бидеш фатен со проститутка можеше да значи пет години во логор за принудна работа: не повеќе, доколку немаш сторено и други престапи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа не беше незаконско ( ништо не беше незаконско, затоа што не постоеја никакви закони ), но ако биде откриен, беше сосем сигурно дека ќе биде казнет со смрт, или барем со дваесет и пет години во логор за принудна работа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од година во година и од минута во минута, сите и сѐ одеше брзо нагоре.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Една средовечна жена можеби Еврејка седеше во чамецот со мало дете од околу три години во рацете.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеби зашто тој страдал и немал апетит, таа го презела напорот да го изеде јадењето, реков во полушега јас, сакајќи некако ако е можно да ја оправдам чудната постапка на таа мајка што, ете, останала толку години во сеќавањето на Симона.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Моето второ „Јас“, што живееше минатите години во грч и знаеше дека овој ден ќе дојде, реши дека морам да бидам силна и да се држам достоинствено.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
За четвртата година во средно се врати и ја заврши во Македонија.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Желбата за пишување тлееше сите овие години во мене. Никогаш не е доцна.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Са­кав да бидам силна, но не можев, не е тоа туку-така, со тебе поминав 25 години во брак.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
- Во старо време во крајезерскиот град имало триста шеесет и пет цркви; да можат луѓето секој ден во годината во нова црква да се молат...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Токму кон “Рускиот театар” го привлече Набоков И. Фондамински, и на 4-и март 1938 година во салата на весникот “Журнал”, се одржува премиерата на драмата на Набоков “Собитие” (“Настан”).
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Средства немаше скоро никакви, но летото во 1938 година во Париз се појави Друштво на пријатели на руската драмска уметност, кое си постави како една од своите главни задачи содејство кон веќе постоечкиот “Руски театар”.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во четириесеттите години бев пет години во војска и потоа пет години студирав со стипендија за воени ветерани.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во 1965-6-та тој поминува уште една година во Европа и потоа се враќа во САД каде ги започнува своите постдипломски студии по математика на Беркли универзитетот во Калифорнија... 1976 година одбранува докторат од теоретска физика на Универзитетот во Орегон.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Укинато беше огра- ничувањето од три години за кое Фондот беше обврзан да обезбеду- ва средства за исплата на овие надоместоци (чл. 9, ЗИДЗПИО/97), а покрај тоа беше пропишано и дека на оние лица на кои Фондот пре- станал да им исплатува средства по овие основи, поради истекот на рокот од три години во нивните случаи, им се обезбедува користење на ова право од денот на влегувањето во сила на измената и допол- нувањето од 1997 година (чл. 31).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Повторното пријавување во Агенцијата по бришење од евиденција- та на невработените лица по истекот на една година во 2004 година стана можно и во случаите кога невработеното лице кое остварува право на паричен надоместок и право за здравствена заштита не се пријави во пропишаниот рок во Агенцијата и не докаже дека актив- но бара работа во последниот месец (чл. 7), како и во случаите кога невработеното лице нема да се јави или ќе одбие да заснова работен однос соодветен на неговата стручна подготовка кај работодавец кај кого е упатен од Агенцијата или ако одбие обука, преквалификација или доквалификација заради вработување во рамките на степенот на неговата стручна подготовка (чл. 8).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Второто дополнување предвиде правното лице што врши дејност распоредена во гранките производство на нафтени деривати, воздушен сообраќај, ПТТ услуги, надворешна трговија, трговија на мало со нафтени деривати, трговија на големо со нафтени деривати, туристичко посредување, банкарство и осигурување на имоти и лица и правното лице што врши дејност распоредена во областите од 12 до 14 (согласно тогашната национална класификација на дејностите), освен правното лице кое е регистрирано како претпријатие, платите за јули 1992 година и натаму да ги исплатува во висина на исплатената просечна месечна плата по работник утврдена согласно овој закон и усогласена со стапката на порастот на платите во стопанството за мај 1992 година во однос на просечната плата остварена во стопанството за март 1992 година и зголемена за 50% (чл. 3, ЗИДЗИПДНДР/јули.92).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Правото на годишен одмор до 26 работни дена продолжи да постои, но само ако биде предвидено со колективен договор или индивидуален договор за вработување (чл. 13, ЗИДЗРО/авг.08). в) според ЗРО (1993) породилното отсуство обично траеше девет месеци, а една година во случај да се роди повеќе од едно дете – пр. близнаци, тројка итн. (чл. 58, ЗРО/93).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Имено, работниците имаат право да купуваат под повластени услови само ако работеле најмалку две години во претпријатието, односно во сложената форма на организирање што се трансформира, пред донесувањето на одлуката за трансформација (чл. 25).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Во овој случај, правното лице, нето платите може да ги исплати најмногу до висината на просечно исплатената нето плата по работник кај правното лице за февруари 1992 година 7.  Закон за исплата на личните доходи, средствата за непосредна заедничка потрошувачка и средствата за исхрана на работниците во текот на работата, Сл. лист на СФРЈ, 37/90 и 84/90. 178 зголемена со просечната стапка на пораст на платите во стопанството на Републиката за март 1992 година во однос на февруари 1992 година и зголемена за 30% (чл. 3).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Беа укинати и интерните акции (дефинирани како акции кои се издаваат со попуст и кои не може да се наоѓаат во промет на пазарот на хартии од вредност), а кои можеа да ги купат работниците вработени во претпријатието, пензионираните лица и лицата кои претходно биле вработени најмалку две години во тоа претпријатие, други домашни физички лица и организациите за пензиско и инвалидско осигурување (чл. 1a, ЗДК/89).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Со измената и дополнувањето од 2002 година во поглед на правата на работниците, додадено е правото да учествуваат во планирањето и воведувањето на нови технологии во однос на последиците од избор на опремата.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Додека за лицата кои претходно работеле во претпријатието и за пензионираните лица од тоа претпријатие условот да купат акции под повластени услови 153 остана ист, односно да биле во работен однос најмалку две години во тоа претпријатие, со ЗТПОК тој услов се воведе и за работниците.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Сепак, одредбите со кои се регулира оваа можност се разликуваат од одредбите на ЗВОСН од 1997 година во следните два законски решенија: а) во 2004 година стана можно неисплатениот дел од паричниот надоместок да се исплати во еднократен износ или во месечни рати до 24 месеца и б) работодавецот е должен да ги врати искористените средства на Агенцијата за вработување со банкарска камата на средствата по видување ако на засегнатиот работник му престане работниот однос, не по негова вина, пред истекот на двојно повеќе време
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Во 2007 година во ЗПИО наместо поимите намалена, преостаната и загубена работна способност се воведени поимите професионална и општа неспособност за работа.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Укинат беше рокот од две години во кој не беше дозволено отуѓувањето, односно пренесувањето на акциите, односно уделите кои се купени со попуст од страна на вработените, поранешните работници и пензионираните работници кои работеле во прет- пријатието (чл. 4, ЗИДЗТПОК/98).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Како што спомнавме погоре, во 2000 година дојде до промена на критериумот за стекнување на ова право од исполнување стаж на осигурување над 25 години во навр- шување 55 години возраст и имање најмалку 15 години стаж на ос- игурување (чл. 6, ЗИДЗВОСН/март.00).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Четири години во училиштето седевме во иста клупа. Ве молам... Многу ве молам...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Зарем требаше да ја дотера до болница и да помине три години во неа, па Хелвиг да ѝ го напише тоа писмо од пет реда?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во нив Марија, со убави зборови и многу тажно, го опишуваше своето сиромашно детство и другите години во време на школувањето.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Поминаа две години во такво допишување. Повеќе од две години.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таа година в село се отвори третокласно училиште.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Како сите наши мариовци и мариовки, така и Доста Рожденката беше неписмена, иако проседе доста години во Солун.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така сега Крле прескочи уште првата година во II одделение и со својата бистрина и надареност просто го зачудуваше како даскалот така и сите ученици, а најмногу од сите се чудеше и со особено задоволство се насладуваше Нешка, која сега немаше потреба на часот скришум да го погледнува, ами на секој одмор сѐ го дочекуваше заедно да излезе со него и брата ѝ Стојана и тројцата да си ги повторат задачите или да си играат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И навистина, Стале остана петшеснаесет години во Света Гора во манастирот свети Ѓорѓија Зографски.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Co тие мисли и тоа цврсто решение стигнаа кај вујка си, којшто сега како маченик од победителниот фронт беше се окуражил и се спремаше да се враќа во Витолишча и да си ја види сметката со тие што го испратија три години во прогонство. My ја откри целата млада душа на вујка си и побара заштита кога ќе се вратат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На единаесетти мај 1919 година во Витолишча зовреа гајдите на трите краишта на селото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така Митре протурка две години во неиздржлива желба за својата куќа, што ја гледа, а не може да влезе во неа, ниту пак може да разбере барем нешто за своите најмили.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Ете, пак, така јас помина шеснајеет години во Света Гора и ошче шејсет немаше да си дојда да не ме натера, сполај му, свети Илија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И така Крсте „Мешко" тргна во својата деветта година во прво одделение.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Само што момата бојлер вклучи инспектор дојде струја да исклучи со ладна вода миеше коса мајка ѝ викна да не оди боса Плочките ладни реума влечат ѕидови пукнати треба да кречат татко без пари во возови на влеча а мајка ѝ 10 години во стечај
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Сите го прифатија предлогот и определија од секое село потребен број млади луѓе што ќе служат по една година во таа народна војска само за лебот и облеката, а ќе се грижат селаните на таа слободна оаза да работат невознемирени од никаква сила и насилство.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Дадено на буљукбашијата Суљо-ага, 4 шевар 959 година во Прилеп.   – Така – издивна длабоко кадијата и се исправи та го препрочита уште еднаш писмото на глас, го здипли, го врза со една шарена врвца и двата краја од врвцата ги потпечати со восочен печат, па почна да си зборува сам: – Знам дека ќе го налутам, ама ако разбере од друг, сигурно ќе ме обеси.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Да не си навистина моето братче Ангеле што го пленија пред дваесет и пет години во Прилеп? – и веќе и се навирија очите со солзи. – Јас сум, сестро, јас сум Ангеле, братчето твое од Старавина, туку... како ти овдека допадна?...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Иако нигде не е запишано како сум облечен, знам дека го носам кафениот костум, оној што го сошив во Шнајдерската работилница во Гаково од оние три метра штоф што беа главна награда на новогодишната лотарија кога ја пречекувавме оваа 1951 година во културниот дом на селото.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Евтим имал неколку одделенија и на грчки, ама јас освен нипја такши, нешто како пред прво одделение, го имам она што го стекнав од 1946 година наваму: две одделенија во Прилеп за една година и два класа прогимназија во една година во Гаково.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тие така и треба да се сфатат, како бегло на суштинско за мене допирање на прашањето што си го поставив самиот за смелоста на млад поет на почетокот на своето творење да пее за Рацин, прашањето што си го поставувам и сега како и во сиве години во кои зад квантумот стихови и книги, но не и во нивна сенка, живееја овие стихови.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Петта година во Америка... Повторно Божиќ... Повторно џингл-белс- џингл-белс-џингл-ња-ња-ња-ња-ња-ња...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Времето лета. Годината во која влеговме е полна со надежи.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Историјата на мајкиниот егзил може да се сведе на нејзиното живеење на грчко албанската граница (во родниот Лесковик), во гратчето Јанина, каде што се школувала, потоа животот на албанско-македонската (југословенската граница) во Поградец, во сливот на изворите на Охридското Езеро, патувањето во 1939 година со Татко во Италија, и потоа патувањето од Струга во Тирана во 1943 година, како и последното патување во животот, во 1974 година во сталинистичка Албанија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше тоа книга метафора, метафора на нејзиниот живот, книга која го беше задржала живо времето на 1939 година во Татковата библиотека.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа останала уште многу години во Солун.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не се врати ниту во Цариград, каде што, во зенитот на својата младост и на својата моќ, можеби и ги мина најубавите години во животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Човекот беше мртов, но не и синеастот, бидејќи неговите филмови, реализирани со големо внимание, со посебна страст, но крајно скриена, со помош на техничките вештини, Margina #21 [1995] | okno.mk 17 со емотивност, нема да престанат да кружат, распрснати по целиот свет, натпреварувајќи се со новите продукции, спротивставувајќи му се на забот на времето, проверувајќи ги зборовите на Жан Кокто упатени кон Пруст: „Неговото дело продолжи да живее како часовниците на зглобовите од рацете на мртвите војници”.  Алфред Хичкок е роден на 13 август 1899-та година во Лондон, Англија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Уште како млад проведе неколку години во испосничка ќелија во манастиров под тешки услови...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
1. Забрането одење по стапките Забранети стапки по нестапнатото Забрането блиско во далечината Забрането лице во опачината Забрането отворање на сандакот Забрането ловење спитомен дивеч Забрането бакнување илузии Забрането дете во утроба Забрането плетење бессоница Забранети обетки на црешната Забранета година во векот Забрането икање на работен ручек Забрането паркирање на крстопат Забранета плитка вода во вирот Забранета емисија за змејови Забрането срце во кафезот Забрането чешање по тилот Забрането слегување на патот за горе Забрането гракање според “Неверморе!”
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Само ти знаеш Како се губиш сега како потонуваш Во убави години во бели кошули Во бели насмевки во бела книга Само ти знаеш како потонуваш Во нова облека во свежи улици
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Сега заедно со уште една сурија други и чисто политички го судеа и му врза десет години во тоа Идризово.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сигурно и поради годините во кои беше зајден па немаше енергија поради „слава“ што толку очигледно му се нудеше по улиците на Солун да си ја погали суетата против што никогаш немал ништо против.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На тие што заминуваат, првите седум години во клетата туѓина и нивното куче не лае.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Времето врвело... Куќите една по друга се множеле, множеле и селцето од година во година и се ширело и растело...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Во старо време, којзнае пред колку години во тоа место прв си направил куќичка овчарот дедо Мацко.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И сал едноличен шум на стреата како од искони и еден убав мир како пред моите милиони години во библиските шуми додека врне дожд додека чади тревата додека дишам.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Некој од вас може дури и да рече: Слуга Господов а не слушнал за вампири, не слушнал за убавицата луда Мара, што пред две години во Зреновскиот вир скокна и повеќе не се врати.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Париж е убав град, а ти имаш цела година во слободното време да ги проучиш и видиш неговите знаменитости.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Сега е 2019 година. Шеесет години во твоето минато.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И најнесфатливите нешта, (да не речам постојано, но по некое правило што од година во година се повторува), произлегуваат од сосема обични ситуации.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Некој ќе рече, животот не им е слуга на неверојатните случки.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сега не можам да речам дека меѓу мене и денот кога со татко за првпат берев смрчки постои јасно растојание сега кога мирисам на смрчки повеќе одошто на самата себе кога минуваат годините во животот како што нема да поминат во споменот кога сѐ е на свој начин отсутно и пладнето, и билјето и јас и тој кога сѐ е заградено во мене и секој настан има своја миризба своја душа - она кое не се споредува!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
4. Веќе се враќам: годините во оро задушница им праќам; сегде познати лица нигде, нигде птица Рајот го чека крај нема спас, Матеа и ангелите патеа а ти а јас...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кејџовото влијание на Њујоршката сцена во педесетите години во која се разви уметноста на хепенингот, неговата активна улога во движењето Флуксус, долгогодишната соработка со Марс Канингем и неговиот балетски театар, се различните правци во истражувањето кои сведочат за ширењето и еластичноста на неговите обиди.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Конечно Мони го набута лебот во уста, отиде до фрижидерот и се напи млеко право од устата на шишето.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Од година в година врз сладоледите имаше сè помалку чоколадо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А тој да ти биде убиен пред 30 години во Цариград.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во 1943 година во Егејска Македонија се формираа Деветтата, Десеттата и Единаесеттата дивизија на Народноослободителното движење (ЕЛАС) во чиј состав претежно се Македонци.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Поетот Ванчо Николески роден е на 10 Јуни 1912 година во с. Црвена Вода -Дебарца (Охридско), во полите на Караорман планина.
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
„Ете, уште една желба и задача за во годината во која одвај зачекоривме“, рече тато Петре, кој оставаше дедото и внукот да си разговараат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Минатата година во подрачјето на Крива Паланка, Берово, Кратово, Велес, Кочани, Тетово, Гостивар - засадиле околу 100 000 садници.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
По мојата прва дипломатска година во Париз се најдов на консултации во Министерството за надворешни работи на Македонија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но прифати го и овој скромен клуч што ти го подарувам со сета моја приврзаност Патрик Крисман Минуваше времето на мојата прва дипломатска година во Париз.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Значи, јас го најдов повторно овој текст во една книга пред две години во Швајцарија: книгата припаѓаше на библиотеката на една штотуку почината пријателка.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
II Првото писмо од Елен Лејбовиц го добив на 15 октомври 1999 година во Париз, испратено од Безансон.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Како резултат на таквата активност од британска страна, во наредните месеци НОВ и ПО на Југославија ќе стекнат нови, не само војнички туку и дипломатски предности како кај владите на антихитлеровската коалиција така и на страниците на печатот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во текот на 1943 година во Западната хемисфера, главно во САД и во Велка Британија, започнале да пристигнуваат информации за вистинските носители на оружениот отпор.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
86 На 3 декември 1944 година во Битола се одржала конференција во присуство на делегати од сите делови на делот на Македонија под Грција на која се „избрала политичка комисија за раководење на борбата“ на македонскиот народ во делот на Македонија под Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Штабот на главниот сојузнички командант за Средоземјето им го овозможуваше тоа само на оние што ги одредуваше Британската влада или нејзините одговорни организации за ова подрачје, пред сè СОЕ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
158 На 5 октомври 1944 година во Крајова (Романија) претседателот на НКОЈ, Јосип Броз Тито, ја прими делегацијата на Бугарската отечественофронтовска влада на чело со Добри Терпешев.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На 27. XI 1943 година во својата телеграма до претседателот на Југословенскат влада во емиграција, ќе истакне: Во Њујорк друштвото „Слободен свет“ одржало слободна дискусија меѓу Адамиќ, Косановиќ, Радиша, Дел Вајо, Салвемини и уште некои, за проблемите на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Отец Прохор Пчински", каде се прокламираше македонската држава како федерална единка во рамките на југословенската федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во истиот број била пренесена и информацијата за демонстрациите што биле изведени од „Македонците кои имаат врска со Бугарија“ и кои се надевале дека „нивниот дел од Југославија (се мисли на делот на Македонија во рамките на Кралството Југославија, б. м.) ќе ѝ биде даден на Бугарија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во средината на март 1944 година во САД пристигнал пратеник на генералот Дража Михаиловиќ, четничкиот капетан Борислав Тодоровиќ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во испратениот допис тие се осврнуваат на телеграмата на амбасадорот Рендел од 13 јануари 1941 година во која тој сугерирал дека Британците „би требало да ја употребат ‘Македонската револуционерна организација’“ и дека „сега тој е многу поубеден во својата сугестија отколку претходно“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На 22 ноември 1944 година во Москва престојувала југословенска делегација, во состав Едвард Кардељ, Иван Шубашиќ и Станое Симиќ, а од советска страна биле присутни Сталин и Молотов.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во ситуација кога и САД застанале зад ставовите на Велика Британија, вториот секретар Адис инсистирал повторно да се реактивира барањето одговор од страна на Владата на Бугарија на прашањето од 26 јануари 1945 година во однос на преговорите за југословенско-бугарска федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нивните написи, по период од една и пол година, за првпат биле проткаени со оптимизмот дека воениот удар од 27 март 1941 година во Кралството Југославија ќе претставува пресвртница во војната, потенцирајќи дека југословенската војска, по формирањето на новата југословенска влада на генералот Душан Симовиќ, ќе може да му се спротивстави на можниот германски напад.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
И покрај доста скудните информации, во печатот можело да се насети како ќе се одвиваат работите на Балканот и во југоисточна Европа.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Делегатите од тој дел ја искажале решеноста во заедничка борба со грчкиот народ да ја продолжат борбата за демократизација на земјата и за признавање на националните права на македонскиот народ и неговото право на самоопределување.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Познато е дека заседанието се одржа на 2 август 1944 година во манастирот "Св.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Посебно внимание кај членовите на мисиите предизвикале сите активности кои на кој било начин значеле загрозување на интегритетот на Грција од страна на Македонија, како на пример формирањето на Првата македонска ударна бригада на Македонците во рамките на Грција на 3 декември 1944 година во Битола.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, германскиот напад на Кралството Југославија на 6 април 1941 година го сменил расположението на американските новинари.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Најочигледна потврда за британската промена во поглед на настаните во Југославија претставува одржаниот говор на Черчил на 22 февруари 1944 година во Долниот дом, кога тој пред членовите на Парламентот многу пофално се изразил за НОВ и ПО на Југославија и за улогата на маршалот Тито, со потенцирање дека Британската влада ќе им помогне партизаните, но и дека кралот и неговата влада, кои нашле прибежиште во Велика Британија, не може да ги отфрлат и затоа ќе се настојува да се пронајде компромисно решение.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Неговото присуство Константин Фотиќ се обидел да го искористи во пропагандни цели, со единствена цел, да го актуелизира повторно Дража Михаиловиќ во американското општество.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во разговорот Сталин истакнал дека е потребно „со Бугарите да се забрза процесот за федеративна заедница.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од друга страна, експертите на Министерството за надворешни работи не можеле да бидат мирни што во советскиот одговор од 10 јануари 1945 година отсуствувал одговорот на прашањето за нивниот став во врска со активирањето на идејата "во поглед на Голема Македонија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во исто време, Министерството за надворешни работи го подготвило материјалот што требало да му се достави на британскиот амбасадор во Софија, Рендел, во кој, меѓу другото, стоело дека: "1) користењето на Македонците во никој случај не треба да го компромитира британското претставништво во Софија и 2) ние на Македонците не им даваме некои љуи про љуо во форма на некакво уверување во однос на нивните територијални аспирации".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Со тие воени сили можело на непријателот да му се нанесуваат удари по комуникацијата на Моравско-вардарската долина преку која, од почетокот на војната, се пренесувале воени материјали во Солунското пристаниште, а оттаму и до сите фронтови на Блискиот и Средниот Исток.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Притоа беше постигнат договор за учество на бугарската војска во борбите против Германците во Македонија и во Србија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од година во година таа нејзина заинтересираност станувала сè поголема низ историјата, а во XX век, веќе дефинираниот интерес дошол во судир со интересите на Австро-Унгарија и Русија, а во текот на Втората светска војна со СССР.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Информацијата недвосмислено покажува дека дописникот на „Вашингтон пост“ добро бил запознаен со историјата на македонскиот народ, бидејќи тој во текстот ги двои Македонците од Србите, како народ со посебна национална припадност, што го потврдува и информацијата од 25 март 1941 година во истиот весник, дека демонстрациите во Македонија може да „предизвикаат незгоди меѓу Македонците и Србите“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Адамиќ во таа пригода ги дефинира како ганстерски сите балкански династии и групи кои соработувале со нив.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На територијата на Западна Македонија, во периодот од септември до декември 1943 година, дошло до формирање на поголем број партизански одреди, а на 11 ноември 1943 година во с. Сливово била формирана и Првата македонско-косовска народнослободителна ударна бригада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Исто така, и зачестените изјави на македонските политички и воени лидери за обединувањето на Македонија биле една од причините Форин офис да се обрати до британскиот шеф на мисиите во Југославија, Фицрој Меклин, и од него да побара тој да се сретне со претседателот на НКОЈ, Јосип Броз Тито, за да го запознае со активностите што се преземаат во Македонија на тој план и да добие информации за улогата на Југославија во тие настани.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Подоцна излегоа преводи на италијански и на француски јазик. 134 Пролетта 1944 година во Дрвар, каде што се наоѓаше Врховниот штаб на НОВ и ПОЈ, настојуваа да се пробијат голем број новинари од САД и Велика Британија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
“ „НОВИТ 2010 Уредник на едицијата: Никола Гелевски Графичко уредување и дизајн: Кома Темплум, адреса: Александар Мартулков 13, 1000 Скопје www.templum.com.mk templum@mt.net.mk Благодарност до Комерцијална банка АД, која го помогна доделувањетороден на 25 јули 1987 година во Скопје, Иван Шопов е на наградата ”Новите!” каде завршува основно и средно училиште.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Населението од година в година се зголемува, а и потребите растат.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Можеме да речеме, добри мои, годините во кои се појавуваат таквите чувства се најубавите години на младоста, пролет во човечкиот живот.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Кога ќе видам фрлен леб, се сеќавам на нашите тешки години во војната, а и во годините по неа, кога јас бев ученик и кога најголема и најтрајна желба ми беше да се најадам леб, обичен, црн.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Есено време, секоја година во октомври и ноември, улиците на нашите села и градови расцутуваат од црвената боја на знамињата, од илјадници црвени марами заврзани околу вратовите на нашите пионери.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
ДИМИТРИЈА: А минатата година во осум сабајле? Како на скали да спиеше. Сѐ се памети.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ќе те снема на правда божја. Седум години во затвор, две години во лудница.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Сте начукале 55 години во газ, не знаете зошто сте жива!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Како да сме сто години во брак.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ЈАКОВ: Каква улога играат годините? Јас сум измислен. Го знаев и Бакуњин, анархистот. Пет месеци лежеше врзан на ѕид со синџири во Швајцарија. Потоа уште седум години во Сибир.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Вие ми ја потпишавте казната, ефенди Кајмакам. Не се сеќавате. Бевте пијани. Седум години во затвор. Две во лудница.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Очите му беа сини, длабоки и продорни, а погледот му стасуваше илјадници, милиони години во минатото и исто толку во иднината.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Со оглед на аристократскиот дух, каков што е Marcel Duch- amp, состојбата во која се нашол сликарот во граѓанскато општество на преминот од 19. во 20. век (сеедно дали се работи за званичен сликар кој секоја година во Салонот го изложува своето дело - да ги прелистаме малку Apollinaire-овите Уметнички хроники за да се присетиме на некои денес делумно заборавени имиња, како што се Dubufe, Carolus-Duran, Dagnan-Bouveret - или за сликар од Монтмартр, чирак како Raffaellia, со кого Duch- amp, конечно, делеше сѐ во текот на последните години од своето престојување во Париз) не беше нималку подобра од фактот дека во времето на Leonardo сликарството се сметало за механичка уметност, а сликарот имал третман одвај нешто подобар од домашниот слуга или собар.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Кога тие функционираат (а тоа може да биде со години во обата случаја), обајцата поминуваат низ истите состојби под истите услови, и на обајцата можеш да се потпреш и систематично да ги интерпретираш како да собираат.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Од тоа што продукцијата е толку сиромашна можеме да изведеме заклучок за нејзината бавност. Leonardo потроши три години во сликањето на миланската Вечера, а еден од неговите современици, Matteo Bandelli, ни кажува како периоди на силна треска се менувале со цели денови на безделништво во кои сликарот не можеше ни да го допре своето дело.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Есента истата година во Институтот за ликовна култура (со кој раководи К.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Метежот во Грција го однесе неговиот полубрат, а него го чувал Господ, се врати жив и здрав поминувајќи речиси половина година во пијанки горе во рамната земја, во Гаково, додека не се врза со Павлина, бележана во срцето уште од селото.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Девојчето кое требаше да ми биде идна колешка, ми раскажуваше за цимерката со која живеела четири години во Охрид, додека траеле студиите.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)