глас (имн.) - ни (сврз.)

Чекаше, но попусто. Ни глас ни трага!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се молевме кон небото – а гласот ни беше тежок И паѓаше пак долу на земјата За да не нѐ чуе ништо зашто немаше кој да нѐ чуе.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)