глас (имн.) - небаре (прил.)

И кога гласот речиси се изгуби во тишината, неочекувано, како втор глас небаре по­викан од судбината, кој го оживуваше првиот, започна да го следи, наследи татковиот глас .
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дали почнуваше да кркори? Засипнатиот глас небаре не беше негов.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И наеднаш еден друг глас небаре ко гром се растури над ливадата: - Станвајте!!! - падна зарипната команда, се испокрши од стеблата и се изгуби во шумата.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)