време (имн.) - ќе (чест.)

А и да не дојде тоа време ќе останат слободни во гората, можеби и нив ќе ги растргнат ѕверови, сигурно волци, како козлето на Сеген.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Пред два месеца, Лила требаше да му се придружи тука и да му ја скрати многумесечната осаменост, но таа веќе по третпат му најавува дека сѐ уште не ги решила прашањата со одржувањето на нивниот комфорен апартман, па уште извесно време ќе остане во Софија.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
За сето тоа време ќе има за што да сонува.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
А ние за тоа време ќе ги ликвидираме неколкумината Германци што се наоѓаат во задниот вагон...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Ќе и истура под плочата, па по некое време ќе си и прибера, ако остана жив" — си помисли Андон и така направи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Стенкајќи, по некое време ќе се кренеше и ќе отшеташе боса до каселата: таму, во мракот, го прередуваше чеизот за умирачка и си зборуваше со децата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Маргина 34 65 Кога оваа поента ќе се усвои, можат да се постават разумни параметри за простување: меѓу човечките општества, од поединецот се простуваме како од поединец, не како од претставник на класа, иако и тука ќе постои не само категорија туку и хиерархија - сопружник или друго најзначајно друго суштество, остатокот од потесното семејство, најблиските пријатели и сора­бот­ници, поширокото семејство, помалку блиските но сепак вредни прија­тели, соседите, колегите и познаниците колку што времето ќе дозволи.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во случај тоа да не се случело мисијата замилила да биде запознаена со “политиката во однос на Македонија“.276 На 7 октомври 1944 година пристигнал одговорот од позадинската воена мисија на Фицрој Маклин во кој ја известувала мисијата Bethesda дека сојузничките единици кои дејствуваат во Грција и Албанија “нема да влезат со сила во Југославија“, а дека на “време ќе ве предупредиме ако каква било британска операција биде превземена кон Македонија“.277 На 11 ноември мисијата Bethesda побарала од Force 399 авионите кои оперирале во секторот по долината на реката Вардар „да не напаѓаат кои било цели во Македонија освен на патиштата и железничкиот сектор Велес-Скопје-Качаник-Урошевац.“
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Потоа едно време ќе се сеќаваше на неа, но спомените набргу ќе стивнеа и ќе се претопеа во леплива маса.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Бидејќи го растурив Ритон, ќе те оставам сосема сам, во недоумица. (Браво сето преостанато време ќе гледа кон отворената врата во која влегоа Жан и Боб)
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
БЕК - Бекет од време на време ќе бекнел по нешто. „Рекет да не бараш, Бекет? Какво е тоа бекнување?!“ прашувал еден не многу бистар фудбалер. „Тоа бекнување, драг мој беку, не е бакнување и блиско е до акнување!“, рекол бекет, кој бил позна мизантроп.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Оттогаш, кога времето ќе дозволеше, се состанувавме еднаш или двапати неделно, освен оние две недели во Кадаквез кога бевме заедно по цел ден. 26 искази за Дишан Историја Останува опасноста дека ќе излезе од торбата во која го ставивме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Неодамна, Toyota ја користеше оваа пропагандна техника.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На крајот устата му зарасна и можеби и целата глава со времето ќе отпаднеше да немаше очи.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Чек.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, сега има големи неколку стотици метри.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Набрзо можеше да се види како мозокот тивко, беспомошно болува зад очите, а тогаш мозокот најверојатно и изумре, бидејќи очите речиси му испаднаа од главата и во нив го немаше повеќе оној препознатлив израз, туку израз како кај очите на краба на едниот крај од нејзиниот сплескан труп“. 22 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со помош на трите најтиражни весници во Сан Франциско, на читателите им беа поделени 11,5 милиони 3D наочари, со едновремено известување кој ден и во кое време ќе биде проекцијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа одговори потврдно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Како по наврапито стишување на невремето, кога птиците во исто време ќе се разгракаат, па во радоста што го преживеале, ќе почнат со клуновите да се грабаат за една иста мушичка.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Замина и секретарот, уверен дека времето ќе го открие значењето на старите дефтери, но сомневајќи се во значењето што им го придаваше Татко.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Стига да ни намигне од далеку Таа натраплива заводничка, победата, И стрелката на часовникот ќе из'рти од коренот на времето Ќе блесне заслепувачки знакот, белегот, зборот - Високиот неодминлив крајбрежен светилник!
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Да не беше нашата славна пар­тија, долго време ќе останевме со фашизмот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Оста­на на Балканот истиот порив за жртвувања, само во текот на времето ќе се промени целта.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во нашево ново време ќе завладеат и нови техники.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Може и од друг материјал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А и нови потреби ќе се јават. Еднаш, кога се уште му пееше петлето на Боге од Бањи, лично му реков: зар мора мртовечките сандаци да се прават само од штици.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа издејствувај ми едно пусулче за да можам да го обесам на ѕидот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Имаш ли брашно? - Имам. - Измешај го брашното со вода и намачкај ги петиците. Тоа е лепило.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
- Чекај нешто да смислам. - Добро, смисли, - рече Карамба-Барамба. - Јас за тоа време ќе ручам.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Но за тоа кога времето ќе дојде, о блажени и бедни духом!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас се обидов престолот Божји да го урнам, да го изместам, средето во кое рамнотежата му е поставена да го поместам; но за тоа кога времето ќе дојде, о, бедни и блажени духом слабим.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
За кој ќе ви преподадам слово скорешно, кога времето ќе дојде.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Па и преподавањето сказанија, собитија и истории, зарем не е траење на мрежа совршена, во која секоја нишка, секој конец треба да дојде на своето место кога времето ќе стигне за тоа, кога јазлите ќе се заврзат, и зарем и тие, сказанијата, не се ненужни и непостојани вселени?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Или пак таа тромаво ќе се разбудеше, не само како сознание на тежина и неудобност, која по извесно време ќе се раширеше во бодежи остри како копја.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Голем дел од времето ќе го минуваш овде, помаѓајќи ѝ на Кети.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Цело време ќе споредува, ќе бара нешто засекогаш изгубено и не ќе може да го пронајде во мене.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
„Знаев - вели тој - дека тие за времето ќе се разберат со Гарванов и со Делчев“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Турскиот пратеник, изразувајќи задоволство од симпатиите што му биле укажани на султанот, им изјавил дека нивната молба не можела да биде уважена, бидејќи турската војска и полиција за кусо време ќе ги ликвидираат „бандитите“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Потоа придушено прошепоти: - Иако отсега времето ќе го бројам поинаку...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Вам секако Ви е познато дека овде во Софија деновиве се основа Македонско научно-литературно друштво: Вистина, засега околу него се собраа десетина луѓе, но ако не се преземат соодветни чекори и не се протера Крсте Мисирков од Бугарија, тоа за кусо време ќе го опфати грото од македонската бројна емиграција…
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Малечките балкански државици, што се заинтересирани и ги поддржуваат пропагандите, во прво време ќе ѝ се расрдат на Императорската султанска влада затоа што ќе им ги пресече „вековните“ привилегии, но ќе помине време и тие ќе се примират со отстранувањето на пропагандите, зашто тоа отстранување ќе биде во нивна полза: ќе престанат да ги праќаат во Македонија своите милиони франкови, од кои за нив никогаш немало и не ќе има никаква полза.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сонцето го запрело патувањето над нивните глави.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Прскало од љубопитност како и за колку време ќе ја поправат двоколката, само по половина час од свршената работа, речиси на неколку чекори од тоа место, да се собираат и да пцујат премалени и испотени над друга скршена двоколка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Моите предмети некое време ќе лежат спокојни, додека некој не соборе храброст да ги раздаде, или да ги исфрли.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Нема веќе да има потреба од: разумни одлуки, исплатливи инвестиции, детални објаснувања, големи планови ни од автомобил, оти нема да има кај да се оди, ни од часовник затоа што времето ќе престане.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Иван Иванович, кога времето ќе стане премногу жешко, ќе ги симне од себе палтото и облеката, ќе остане само по долната кошула и се одмара под стреата, гледа, што се случува во дворот и на улицата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Социјализмот и пост-советскиот систем донесоа нов елемент во литературата како одраз на животот, со тоа сатирата доби нов поттик, нова храна за преџвакување - секогаш одново, секогаш добро нахранета уверка: тоа е сатирата на Војнович, на Харитонов... - што отвара една нова - кој би рекол, социјална, тој не би погрешил - димензија во сатирата.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
( - Значи, сатирата се движи од богатството на формата кон богатство на содржината, - вели Помошничката. - Токму, - блажено вели Преведувачот, затоа што се чувствува добро, а во сосема догледно време ќе се чувствува уште подобро, за што јасен придонес ќе има токму Помошничката.)
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Околу неа, од сите страни е стреата на дабови столбови, под стреата насекаде има клупи.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
А ним во секое време ќе им биде вратата отворена, ќе си доаѓаат со мажите кога ќе сакаат кај него, дечињата ќе им трчаат по брегот, ќе берат овоштија, цвеќиња, ќе уживаат и ќе слушаат за својот дедо што сево ова го создал со голем труд и мака...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ако ѕвездите од јужната страна се преместуваат меѓу себе, малите се кријат зад големите, се гроздат, а потоа се растураат и гаснат како јагленчиња, лошо време ќе има, непогодија, луњи, порои.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А и дека од тоа време ќе да сум.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
За кратко време ќе никнеше како цвеќе шарено ред од луѓе пред продавниците.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Многу не му се думав, затоа што мислев дека за кратко време ќе си купам нов автомобил.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
И веројатно уште долго време ќе биде така.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
- Сега за кој човек сакате, вели за кој човек сакате да знаете уште колку време ќе живее. Конецов се ќе ни каже, вели, огнот се ќе ни каже. - И ние кажуваме имиња од луѓе што ги мразиме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ќе го нема, со времиња ќе го нема, па пак ќе се појави.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе се костреши така, велеше, и по некое време ќе се оддалечи, од под буката со влакна назапнати на секачите, на ’рпалите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едно време ќе ми проговори: - Остави ме барем да се измочам, ми вели, мочта ми ја врати назад.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сакам да потрчам, да го припрашам уште нешто, уште колку време ќе служи војска да го прашам, ама не можам да пречекорам, од место да се помрднам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На времето ќе се тепаа девојчињата по тебе.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Што сум јас будала и се замислувам за работи кои сигурно Илија во најскоро време ќе ги реши?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Помислив дека далечината и времето ќе биде лекот. Но, таа, болката, ме стаса.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А утре одам да ја посејам пченицата. Времето ќе ми одмине.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Еве, јас пред овие две дами ти ветувам дека во најскоро време ќе ти овозможам јавно музичко претставување, - рече Саво.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Знам, и тоа проклето знам за колку време ќе ме поклопи плаштот на темнината ако не видам подадена рака.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Знаејќи го неговиот карактерот, очекуваше дека за кратко време ќе се смири. И не погреши.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Време ќе немаш пишман да бидеш Тој ќе се сврти како чекрк стар.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Здружена си со другите, толку пати те знаев инаква и поради тоа те сакав, веќе три или четири пати ја правиш истата работа, што ми вреди ако од време на време ќе ѝ удоволиш на мојата желба ако на крајот испадне вака, треба да те гледам со патеци во очите, низ прстите ти тече сивата вода, ме гледаш без зборови.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Времето ќе покаже дали тоа било моментална треска или нешто позначајно.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кога ќе дојде време ќе го откопаме богатството и ќе го капитализираме во сите наши задоволства за кои некогаш сме фантазирале.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Од постојаните удари се направила пукнатина која со текот на времето ќе ја срони таа каменитост.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
А изгледа спротивно, дека уште долго време ќе биде вака пасивно.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
- Зимата е на стотина чекори од ова место, - пресмета, додека парталите на него се испаруваа. – Гладни, студот ќе не собере и ие за вечни времиња ќе бидеме три мумии под соспи снег.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ќе дојде време ќе се знае вистината: дали сум или не сум рака на правдината.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Имав чувство дека ќе изедеа и нога од слон, само ако ја имаа пред себе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Но се колнам, тука и човек со најдобар вид за кратко време ќе мораше да се јави на лекар против слепило.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Вечерта беше топла, мека, мајска. Од сите страни допираа мирисите на јоргованите, а од време на време ќе проструеше свежиот подзалутан пелистерски ветрец и ќе разбушавеше нечии коси.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И така Балканот во античките времиња ќе стане место на процутот на денешната доминантна цивилизација на светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бев сигурен дека еден ден, без оглед колку време ќе мине, ако сте жив и здрав, ќе дојдете да ги земете!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога ќе се врати на Балканот, долго време ќе преовладува инерцијата на османското време и во доменот на јазикот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Јаничарскиот ген на таа човечка протоплазма долго време ќе ја бранува и води Османската Империја низ победи и порази! рече замислено Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, сепак, останаа на претходниот договор, наместо по еден збор, на секоја средба да се третираат по пет, па со време ќе видат како ќе постапат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од тој период Татко се враќа на Балканот и тоа време ќе биде означено со повеќе нови книги во неговата подвижна балканска библиотека.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Овој труд Климент Камилски долго време ќе го разгледува и ќе размислува за судбината на секој збор провлечен и речиси непроменет во сите балкански јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Немоќта Европа да им се спротивстави на османските војски, дури и да го прифати победничкиот повик на Скендербег, да го охрабри, да му помогне во критичните и пресудни моменти, долго време ќе одекнува трагично во свеста на повеќе генерации, ќе ги разбранува европските духови, ќе предизвика сомнение во немоќта да се бранат достојно вредностите на европската цивилизација.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Умно речено! Но каква била врската со казанот, баклавата и побуните на јаничарите?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но, сепак, до решавање на ова чувствително прашање ќе дојде во текот на XIX и на XX век, кога со либералните струи во Шпанија, нараснува свеста за комплексниот шпански идентитет рече Татко замислено.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Дел од католичките конзервативни интелектуалци блиски до тогашните клерикални кругови долго време ќе се противат на синкретичната арапско-шпанска цивилизациска синтеза, додека за прифаќање на нејзиниот траен удел во обликувањето на националната шпанска култура не можело да стане ниту збор!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски до доцна во ноќта пребаруваше во своите речници и енциклопедии, книги и поранешни записи, за да ги одреди петте навистина опасни зборови, во продолжение на петте третирани, во утрешната средба со Татко која беше закажана кај него.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ги нашле, како кажуваше, Ибраим Ибраим, в зори или подоцна, по една спогодба на завојуваните за кус мир за кое време ќе се соберат мртвите и ранетите; подоцна, по некоја година, еден човек без нога, ќе се потпира на патерици и на слеп човек, катадневно да седат обајцата во чајџилницата на некој Тефик Рамо, човек со задув и срдечен кон секој кој што, дури и првпат, дошол кај него на чај или кафе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Таквото чувство го имаа и тогаш кога госпоѓа Мариела ја раскажуваше епизодата од филмот “Ден потоа”: девојката, во филмот во улога на глумица, плачеше со спуштена глава врз рамото на својот љубовник, заради објавувањето на нејзините скандалозни фотографии во печатот, љубовникот ја тешеше шепотејќи ѝ дека сето тоа ќе се заборави со утрешниот ден, кога излегуваат новите броеви на весниците, но таа му велеше дека тоа не е така, дека новинарите во секое време ќе можат приказната да ја рециклираат и дека таа никогаш нема да се ослободи од срамот што ѝ е фрлен врз лицето.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За сосем кусо време ќе ги изглодаат до коска.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога еднаш ќе ја признаеше зломислата, човек можеше да биде сигурен дека за извесно време ќе биде мртов.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ќе тргнеш по него и одиш, одиш, и едно време ќе ти се изгуби.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Можеби во некое друго место, во некое друго време ќе ја реализираме нашата идеја.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Можеби времето ќе ги излечи раните, но лузните ќе останат, мил мој, до последниот здив, те сакам, многу ми недостасуваш.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Во одредено време ќе се договоревме да се најдеме пред Старбак кафето што беше наспроти Макис.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Сакате да кажете дека цело време ќе го минуваме во фантазиски свет?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Многу време ќе треба да помине додека таа да биде во состојба да зборува за тоа...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Колку време ќе останеш... ти ќе решиш...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
— Нејсе, — вели дедот Петко. — Дури да и нараниме маските, да се обујме, да се замиеме образ, па шо се вели, дури да поручаме, и времето ќе дојде за одење.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Не ѝ верував на мајка Ајде симни се и подготви се, до вечер има време ќе попушти, зар не го знаеш?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Според есапот што си го правеше Чана излегува дека во исто време ќе донесат на свет нови чувеци, само се чуди зошто нема мачнина како што кажуваат жените, или она ќе биде една од ретките што плодот нема да ја мачи?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Сѐ додека ќе има граници на Балканот, тој ќе биде клет, мила моја. – Еден ден, сигурно ќе се кренат границите, ама тие уште долго време ќе останат во луѓето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Премногу се измешани Балканците. Долго време ќе војуваат едни против други, самите против себеси!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Околу четири попладне добивме извештај дека попладнето времето ќе биде убаво па помисливме дека треба да се обидеме.”
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
“Здогледав цел куп рибарски чамци...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ги прашаа уште колку време ќе проведат овде, а тие му одговорија дека зависи од тоа колку бргу ќе ги проучат терените...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Така значи!... Некое време ќе бидеш заробеник на овој авантурист“, му рече Су вечерта во „Шоферското излегувалиште“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Знаеше уште толку дека многу од сето тоа не сфаќа и мислеше, се може да се сфати само еднаш, во оној миг кога ќе престане да се сфаќа, кога ќе се заколне змеата, еднаш кога времето ќе се замрзне на својот пат и ќе остане скаменето како споменик на човековото несфаќање.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И веднаш потоа, прегрнувајќи ја: „Во тој случај, Марија, колку време ќе останеш со мене?“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кое време ќе настапи? Дали тоа Сталин ќе стаса до Езерото?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Туку нејсе, времето ќе ги расчисти работите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
За јадење- не знам. Ама и тоа не е грижа зашто за многу кусо време ќе ве фатат па ќе проживееме некако.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кога роси и дете кога си игра на улицата И мајка од некаде кога довикува И златна јаболка во дворот кога се ниша Излезете на молитва За вечен да биде таа слика Зашто по многу време ќе застанеш под прозорец И гледаш: Веќе е есен и детето во тебе го нема И пред тебе и сушата и лисјето венат и ниту роси и којзнае каде е Магдалена...
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Кога ќе размислам сериозно јас и попот Милошевски бевме и останавме сепак пријатели иако овој мој став ја следи познатата увереност дека не треба да се смета на „посебно пријателство“ кај луѓето помеѓу кои времето ќе создаде осетливи цепнатинки.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Другите пак слепо веруваат дека времето ќе помогне да се остварат нивните можеби и добри намери.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Но, благодарам Господи“, ќе додадеше, „што сè уште добро гледам; и ти благодарам уште повеќе што ми овозможуваш да разговарам и понатаму со сите оние кои останаа далеку преку границата“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Рече дека е сигурен оти на време ќе го почувствува приближувањето на таа дланка па тој со радост самиот ќе си ги затвори очите.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Зарем веруваш дека новите времиња ќе бидат подобри?  Очите се избиструваат од гледање убавини.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
ТЕОДОС: Ме покапале в црква со свеќа... Си прават ќеф... Гледај, Параскево, влакненце...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Кој знае колку време ќе се матка онаа фатена во рацете со таа дамка.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
И сѐ што се случува на тоа патешествие низ животот секој со сопствениот к’смет и табиет е непознато, симболи, пораки и вистини на непроговорени јазици, само времето ќе ја открие нивната цел, ќе одживееме и ќе отпловиме некаде во вечноста, во утробата на универзумот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Совршени се солзите после тие груби зборови кои ја параат тишината, но можеби времето ќе ги избрише сите грди лузни.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Совршен е неделниот семеен ручек, опиени од домашното црвено вино и вкусот на штотуку испечена штрудла од јаболка, цимет и ванилин шеќер.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Мојот живот е потрага по вечна љубов иако знам дека еден ден сѐ ќе заврши, сѐ ќе се изгуби без трага во движењето на материјата и времето ќе застане, но знам дека каде и да сум еден ангел Серафим (ангел од највисок ред со три чифра крила) е секогаш на моето рамо.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Најголема трагедија е да видите многу од светот но сѐ уште да не успеете да допрете до сопствената душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Знам дека по некое време ќе почне да ми ги гори и ќе морам да ги тргнам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Не, не ми го рече тоа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Со мајка ми веќе почнавме да се расправаме околу тоа колку време ќе останам на гости, кога се сетивме дека најдобро е да ја прашаме тетка Олга, па дури потоа да коваме планови.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ѓорѓија ја праша колку време ќе остане, а таа само ги крена рамениците.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Одговорот дојде низ чудесната врата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
За тоа време ќе пее хорот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Атина ќе му го намести столот и уште долго време ќе стои зад него, замазнувајќи му ја косата што си ја разбушавил при вадењето на капата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Лименките влекачи имаат симболично значење и со време ќе тежат како олуци низ кои истекува суштината (но за тоа, потоа).
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
- Можеби нема никогаш да се венчаме, ама срцава ќе ни останат споени и секоја година ова време ќе патуваме заедно.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Во прво време ќе засадите 1 200 тополи - канадски тополи - тие се брзорасни и не пуштаат длабок корен.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
20 Метеоролозите навестија дека конечно времето ќе се подобри - конечно Марта ќе се предаде, ќе му го отстапи местото на април и на пролетта.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Еден колега на работа вели: Ќе си купам фенер, па како во старо време ќе си го осветлувам патот.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
„Ама имаме време ќе го собереме материјалот до крајот на зимскиот распуст“.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сакав да ги надоврзам овие настани на вашите убави и точни мисли за Времето на козите, што верувам дека во исто време ќе ви бидат поучни и забавни.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Пишувањето ми стануваше долга литанија на упорно трпение и чекање со надеж дека времето ќе ги отвори портите на враќањето на починатиот дел од семејството, на новите придружници на патот на егзилот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Утредента, квечерината дојде дома и му рече на дедо: - Дедо Крсто, ние вчера арен муабет си сторивме, ама не рековме колку време ќе трае работата?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Цело време ќе си мисли колку топли ќе му бидат нозете на тој, како ли рече дека се вика? Ташко ли? Нека му е и Ташко...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- А кој ќе ги храни тие деца, бре Јани, штом ти цело време ќе лежиш под дебелата сенка на селскиот чинар? - потсмешливо праша Мита.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со време ќе научат да се грижат и за ранетите. Јасно? Тоа е сѐ!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Кој падна, нека му е слава. Таму во некое време ќе го спомнуваме со добро.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со времето ќе никне гороцвет и синчец во пресни зори ќе тагува над нив: ќе израснат млади фиданки на бели брези со гранки спуштени ко долги плетенки со одблесок на сребро... лете роса од пресна зора да ги лади, зиме со златно лисје да ги тажи и на пролет јата славеи да се збираат во нив и на сето грленце песни да им квилат...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој се потсмева со конфузијата помеѓу овие идеи прашувајќи се дали програмот за симулација на време ќе предизвика да заврне дожд внатре во компјутерот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Би можело до бесконечност да се продолжи со откривање на нови необичности на личноста и притоа постојано се изненадуваме, иако е многу поверојатно дека за кратко време ќе се изгуби вниманието.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
КЛАУС: Не, благодарам. Добро, ако на турската империја ѝ требале пет векови колку време ќе ѝ треба на Ристиќевата палата за да ја снема.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Решив: во слободното време ќе се занимавам со произведување ситна пластика...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Не лутете се, - рече таа, - некое време ќе останете без приказните за заспивање, зашто ќе морам да го пишувам романот, а потоа ќе го правам секогаш откако ќе си легнете. Време за губење немам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Се сеќавам покрај нашата порта кога врвеа стадата големи, цело време ќе ги гледавме и им се восхитувавме на тие луѓе кои беа толку вредни, а особено на оние Каракачани.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Не можеше да се разбуди, а татко ми цело време ќе ја масираше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А, синко, бев и многу убава, во секое време ќе му запеев и тој ќе уживаше во моите песни.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
По некое време ќе се разбудеше и тогаш ни кажуваше: Некоја голема и матна река, јас на едно јаже полека преку реката одвај проаѓам и кога ќе стигнам тогаш ќе се разбудам и еден ден ќе паднам во реката и нема веќе да се разбудам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Нека ѝ биде чиста болката, а со време ќе попушти, ќе ја развражи устата, ќе пушти лаф.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
„Во прво време ќе го чистиш дуќанот, во летните денови ќе го прскаш сокакот пред дуќанот и ќе го метеш, ќе носиш вода од блиската Капан-чешма, ќе носиш разни работи дома, за ручек ќе донесуваш јадење од дома.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Значи вака: силен си како него, мускулест, само што со време ќе дозволиш да се пополниш еве овде, кај мешето - се надевам, пред да ја сретнеш твојата Атиџе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Мене тие нешта не ми се баш јасни, колку и да се трудам да ги сфатам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Бидејќи брзината на светлоста е поголема од брзината на звукот, најпрво ќе светне, па дури по некое време ќе згрми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)