време (имн.) - а (сврз.)

Градот слегувал кон водите низ времето а никако да излезе од зелениот превез.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Во новово време се згоди во едно претпријатие да одработам цели десет години ама правилата на животот се сменија и веќе одамна никому не му се подарува никаков часовник што секако е една од причините некои луѓе сѐ повеќе да се чувствуваат изгубени во времето а нивните души да скапуваат во контејнерите.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Големиот бран си побара заклон во песокта на времето а на ресторанската тераса доцна се сфаќа една од многу пиво се добиваат изгореници.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Веднаш до јазикот е времето а потоа и сѐ друго.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)