време (имн.) - сигурно (прил.)

Тој си помисли во себе исплашено, плукајќи во неа: - Сега еве ти еден дел од мене, со кој ти ветувам дека по многу долго време сигурно ќе ти се вратам, давајќи ти го сето ежсвое тело.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Беше тоа доста време, дотогаш сигурно ќе може да ја сврши и работата, за која беше дојден, а за дванаесет до петнаесет дена времето сигурно ќе разјужи и тој според некаква направа во себе речиси со сигурност го знаеше тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)