време (имн.) - секогаш (прил.)

Зборот гозба за Рада беше најсмирувачката комбинација зашто во последно време секогаш беше гладна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Втората мисла му беше да се спружи на земја, рефлекс што го стекна во последно време секогаш кога ќе слушнеше рафална стрелба.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Можеби затоа што Милан беше ѕидар, времето секогаш имаше влијание врз неговото расположение и неговите чувства.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но не можеше да го стори ни едното ни другото, едноставно беше смрзнат од ужас.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)