време (имн.) - срна (имн.)

По малку време срната ги обеси ушите, се загледа во нас и тогаш јас видов чудо невидено: Загарот уште накарувачки и заканувачки лаеше, а срната го сврти опулот кон нас, ги рашири очите и почна некако очаено и молежливо да нè гледа.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И сето време срната ја водеше играта во манастирскиот двор така што не се ни обиде играњето да го извади надвор од авлијата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)