време (имн.) - се (гл.)

Мајка знаеше дека, со неговата болест, тие времиња се минато.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ова признавање на неуловливите настани во исто време се копјето на св. Ѓорѓија, сега во раката на ЗАПИШУВАЧОТ, кое сака да го опредмети сонот на св. Ѓорѓија.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Всушност, тие цело време се вртат во круг, како околу некоја кафкианска крепост, за да не можат никако да стасаат таму каде што наумиле...
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Киберпанкерите се разликуваат по тоа што се не само технолошки подготвени, туку во исто време се поврзани со реалноста и со она што се случува во културата.”
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
А во тоа време се говореше за тебе и за онаа мала болничарка.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Какви времиња се, човек никогаш не знај шо го чека.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Времињава се такви па мораме, а и сакаме да сме во тек со настаните.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Некои ненапишани песни извесно време се по патничките торби на пазар, за да се издвојат симболите од цените меѓу нераскренатите здолништа и мирисите кои исчезнуваат меѓу каишите разлабавени како случајни желби меѓу знаците за распознавање заштитени со поединостите од сонот според ноктите, грбот и забите според нозете и легенот го менуваат описот на младоста и се подготвуваат еден ден под којзнае кој агол и облик да се јават :
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Татко сакаше уште да каже дека, на Балканот мирните времиња се исто толку опасни како и немирните, ако не и поопасни, но премолча.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)