време (имн.) - доаѓа (гл.)

Повеќето време го проведува во постела. Сепак, сите се плашат од него.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Наизлегуваа на чистината, шест издолжени црнки, зашарија неспокојно по таа искричава белина, задушкаа во сите нејзини катчиња, одминувајќи лесно, како да се слизгаат по неа, а за сето време доаѓајќи сѐ поблиску до неговиот прозорец.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
На плоштадот на револуцијата во Москва гладта доаѓа катаден кога е ручек време доаѓа како на волшебно килимче на лепче намачкано со маст и црвен пипер доаѓа и се клешти како гласник на светските промени се клешти и како седмоглав аждер го задева Свети Ѓорѓија.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
-Да. Со текот на времето доаѓаат потребите од заслуги, пофалби од околината за сторените дела. Таа цени дали тој добро живеел.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Какви ли времиња доаѓаат, си помислив. Што ни се подготвува?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Од време на време доаѓа по некоја жена и му носи банани на Фјодора.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)