вратница (имн.) - низ (предл.)

Не метафори, не смисла, не цел и тајна... не таен клуч за поетиката, туку обично вратниче низ кое да се влезе во... себеси самиот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Куќичките од двете негови страни малечки и искривени во разни бои, со прозорчиња со дрвени капаци, зелено и жолто обоени, и со вратнички низ кои одвај може да влезе возрасен човек.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)