возбуда (имн.) - тој (зам.)

Во голема возбуда тој се обѕрнуваше зад себе да провери до каде се другите што го следеа а потоа одново продолжуваше да лази, чипчејќи се со раскрвавените прсти за карпата, за коренчињата, за стебленцата...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)