возбуда (имн.) - му (зам.)

Везирот го викна кај него, му рече да го симне турбанот и со голема возбуда му рече да застане до Анѓа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Од тоа и нему силната возбуда му ја тресеше снагата, како треска да го тресе, како оган да се распалува во него.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)